|
Title
|
امتناع شكل گيري حكومت محلي در جزيرة خارك در سده هاي ششم و هفتم هجري
|
|
Type
|
Presentation
|
|
Keywords
|
خليج فارس، جزيرة خارك، موقعيت جغرافيايي، قدرت هاي محلي، سده هاي ششم و هفتم هجري
|
|
Abstract
|
در سده هاي ششم تا نهم جزاير كيش و جرون (هرمز بعدي) شاهد پيدايش قدرت هاي محلي بود. در كيش ملوك بني قيصر از نيمه سدة ششم تا اوايل سدة هفتم و خاندان طيبي از اواخر سدة هفتم تا اوايل سدة هشتم فرمان راندند. ملوك هرمز نيز در پايان سدة هفتم در جرون، كه تا اين زمان آوازة چنداني نداشت، يكي از پرداوام ترين قدرت هاي محلي ايران را تشكيل دادند. اين دولت ها در تجارت ايران با حوزة اقيانوس هند و خليج فارس نقش پررنگي ايفا كردند. ماية شگفتي و جاي سؤال است كه در جزيرة خارك، كه سابقة درازمدت سكونت داشته و از امكانات اساسي مانند آب شيرين و زمينهاي قابل كشت برخوردار بود، قدرتي محلي شكل نگرفت. پژوهش حاضر با روش مقايسه و تحليل تاريخي و با تكيه بر مطالعات كتابخانه اي مي كوشد به پرسش مزبور پاسخ دهد. نتايج اين بررسي نشان مي دهد كه موقعيت جغرافيايي نقش اساسي در فقدان شكل گيري قدرتي محلي در خارك شده است. جزيره خارك نسبت به كيش و هرمز از مدخل خليج فارس فاصلة زيادي دارد و اين عامل مانع از كنترل بر تجارت دريايي با اقيانوس هند مي شد. فاصلة زياد با كانون هاي بازرگاني عمده در سواحل جنوبي خليج فارس مانع عمدة ديگري بود كه تداوم قدرتي محلي در خارك را در شرايط تهديد از سمت شمال ناممكن مي ساخت.
|
|
Researchers
|
Ali Rasoli (First researcher)
|