|
Title
|
رابطه ي بين نيازهاي بنيادين روانشناختي با تابآوري از طريق نقش ميانجيگري خودكارآمدي در مهارتهاي زندگي در دوره ي نوجواني
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
نيازهاي روانشناختي، خودكارآمدي، مهارتهاي زندگي، تابآوري، نوجواني
|
|
Abstract
|
تابآوري به عنوان توانايي و مهارتي است كه فرد را قادر مي سازد خود را با مشكلات و
چالشها سازگار كند و اين عامل كمك كننده ي فرآيند تحول مثبت نوجواني است. هدف
از پژوهش حاضر تعيين رابطه ي بين نيازهاي بنيادين روانشناختي با تابآوري از طريق
نقش ميانجيگري خودكارآمدي در مهارتهاي زندگي در دورهي نوجواني هست. اين
پژوهش به روش تحقيق توصيفي و از نوع همبستگي و در قالب مدل معادلات ساختاري
انجام شد. جامعه ي آماري شامل دانش آموزان دختر و پسر پايه هاي ششم ابتدايي،
متوسطه ي اول و دوم بوشهر در سال 1401 - 1400 بودند كه از بين جامعه تعداد 503
نفر به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند. از مقياسهاي خودكارآمدي
موريس ) SEQ-C (، پرسشنامه ي تابآوري دي كارولي جان ساگون 2014 ،
پرسشنامه ي نيازهاي بنيادين روانشناختي ) BSNQ (؛ گارديا، دسي و رايان، ) 2000 )
استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل دادهها از مدل معادلات ساختاري استفاده شد.
نتايج تجزيه و تحليل داده ها در مدل نشان داد، مسيرهاي نيازهاي بنيادين روانشناختي
به خودكارآمدي در مهارتهاي زندگي و خودكارآمدي به تابآوري در دوره نوجواني معنادار
بودند. همچنين، مسير نيازهاي بنيادين روانشناختي بهصورت غيرمستقيم از طريق
خودكارآمدي در مهارتهاي زندگي با تابآوري معنادار است. با توجه به يافته هاي اين
تحقيق، مي توان نتيجه گرفت كه هر چه به اواخر نوجواني نزديك ميشويم تأثير نيازهاي
بنيادين روانشناختي بيشتر ميشود و خودكارآمدي نقش واسطه اي خود را در دورهي
نوجواني به خوبي اجرا ميكند.
|
|
Researchers
|
fatemeh nematiii (First researcher) , Golestaneh Seyed Mousa (Second researcher) , Mahnaz Joukar (Third researcher)
|