|
Title
|
برآورد ميزان تاثير توهم پولي برتابع مطلوبيت خانوارهاي ايراني: رهيافت معادلات اولر و روش GMM
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
مدل قيمت گذاري دارايي هاي سرمايه اي بر پايه مصرف، ريسك تورم، توهم پولي، معادلات اولر، روش گشتاورهاي تعمييم يافته
|
|
Abstract
|
در اين مقاله با ورود تورم در تابع ترجيحات خانوارها در قالب مدل قيمت گذاري دارايي مصرف (CCAPM)، اقدام به برآورد ميزان تاثيرگذاري توهم پولي بر مطلوبيت خانوارهاي ايراني در دوره 1400-1357 شده است. در واقع، به طور درونزا، تورم وارد كرنل قيمت گذاري تابع مطلوبيتي شده كه هم به مصرف واقعي و هم به مصرف اسمي بستگي دارد كه تابعي مناسب براي كارگزار با توهم جزيي پول مي باشد. از اين رو، از تابع ترجيحات بازگشتي ارايه شده توسط اپستين- زين و از يك تابع مطلوبيت تواني غير بازگشتي با ريسك گريزي نسبي ثابت به گونه اي استفاده شده كه متغير رشد تورم به عنوان يك عامل ريسكي در عامل تنزيل تصادفي معادلات اولرِ استخراجي ظاهر گردد. سپس، از روش گشتاورهاي تعميم يافته و معيارهاي MAE و MSE براي تخمين سيستم هاي معادلات و انتخاب مناسب ترين مدل استفاده شد. معيارهاي مذكور، برتر بودن ترجيحات بازگشتي را تاييد مي كنند. نتايج پژوهش، بيانگر آن است كه پارامتر توهم پولي از نظر آماري معنا دار بوده و آماره J هانسن نيز مناسب بودن ابزارها را تاييد مي كند. در مدل برتر، تاثير توهم پولي بر مطلوبيت خانوارها 18 درصد مي باشد. بنابراين با توجه به ميزان تاثيرگذاري توهم پولي بر تابع مطلوبيت كه نسبتا قابل ملاحظه است، لازمست برنامه ريزان و سياستگذاران اقتصادي در جهت كنترل تورم و به تبعِ آن كاهش تاثير گذاري توهم پولي بر مطلوبيت خانوارها اهتمام ورزند. همچنين در پژوهش هاي آتي، بر ورود متغير تورم به عنوان يك عامل ريسكي در توابع مطلوبيت استفاده شده در مدل هاي قيمت گذاري دارايي ها تاكيد مي گردد.
|
|
Researchers
|
Reza Roshan (First researcher)
|