|
Title
|
پيامدهاي انقلاب اسلامي ايران بر نظام سياسي كويت
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
انقلاب اسلامي ايران خليج فارس جنبش هاي شيعيان امام خميني(ره)
|
|
Abstract
|
كويت، سرزميني كوچك در كرانه هاي خليج فارس مي باشد كه به دليل موقعيت ژئوپوليتيكي خود، همواره يكي از كنشگران مهم منطقه ي غرب آسيا و از جمله كشورهاي اثرگذار بر روابط سه دولت اسلامي يعني ايران، عربستان و عراق بوده است. در جريانات انقلاب پنجاه و هفت، دولت كويت يكي از بازيگران تاثير پذير و تاثير گذار بوده است. اين پژوهش با روش توصيفي- تحليلي در صدد پاسخ به اين پرسش است كه جوانب و ميزان نقش آفرينيِ اين شيخ نشين در فرآيند سقوط حكومت پهلوي و شكل گيري نظام جمهوري اسلامي چگونه بوده است؟. هدف اصلي اين مقاله تبيين اثرگذاري انقلاب اسلامي ايران بر جامعه سياسي كويت از زمان آغاز نهضت امام خميني تا پايان جنگ هشت ساله مي باشد. يافته ها و شواهد اين پژوهش نشان مي دهد كه كويت به عنوان نقطه ي تلاقيِ سه ايدئولوژي تشيع، وهابيت و تسنن؛ رويكرد نسبتاً ملايمي در قبال مخالفان حكومت پهلوي داشته است بنا براين ملجا بسياري از فعالين سياسي ايراني بوده و بستر مناسبي را براي اشاعه ي تفكر انقلابيون فراهم نموده است. با شكل گيري نظام جمهوري اسلامي ايران و طرح مسأله ي كليدي صدور انقلاب، مخالفين آل صباح و در رأس آن ها شيعيان كويت، تحركات مبارزاتي خود را گسترش داده و متأثر از آموزه هاي انقلاب اسلامي، آشكارا به رويارويي با دولت كويت پرداختند كه اين امر موجب واكنش شديد حكومت آل صباح گرديد. سركوب جنبش هاي شيعي همانند قيام مسجد شعبان به دست نيروهاي امنيتي كويت، سلب تابعيت شماري از مخالفين اين شيخ نشين توسط دولت كويت و در پايان همراهي آل صباح با عراق در جنگ عليه ايران را بايد در همين راستا تفسير نمود.
|
|
Researchers
|
Habibollah Saeidinia (First researcher) , Zahra Najafi (Second researcher) , Danial Abyari (Third researcher)
|