|
Abstract
|
گسترش انديش? ضد استعماري در ادبيات عربي، از زماني آغاز گرديد كه نخبگان عرب، مردم را از اهداف شوم استعمار، آگاه و آنان را به پايداري در برابر اشغال گران دعوت نمودند. از سوي ديگر ستمي كه دولت هاي استعمارگر بر ملّت روا مي داشتند، زمينه را براي تقويت روحي? پايداري سياسي در مردم آماده ساخت و در اين راستا، شاعران با نزديك كردن زبان شعري خود به زبان و نيازهاي جامعه، به سرودن اشعار ضد استعماري روي آوردند. احمد سحنون شاعر معاصر الجزايري نيز از جمله شاعراني است كه با جرأت و صراحت بيان، موضوع مبارزه با استعمار را سرلوح? اشعار خويش قرار داده است.
در اين پژوهش با روش توصيفي-تحليلي به اين سؤال اصلي پاسخ داده شده است كه مهم ترين جلوه هاي استعمارستيزي در اشعار احمد سحنون چيست و زبان هنري وي در بيان اين مؤلّفه ها چگونه است؟ يافته ها نشان مي دهد كه شاعر علاق? زيادي به وطن خويش دارد و بي آنكه در ورط? تكلّف و صنعت پردازي و تخيّلات دور و دراز شاعرانه گرفتار آيد، با بياني شيوا و زباني گويا با سلاح قلم خود به مبارزه با استعمار برخاسته است. شاعر با تكيه بر هويت ديني-اسلامي نقش ارزنده اي در بيداري مردم الجزاير عليه استعمار ايفا نموده است. وي خود را در قلمرو جغرافيايي ميهن خويش محصور نساخت؛ بلكه زبان گوياي ساير مسلمانان نيز بود.
|