Title
|
بررسي ويژگي هاي ساختاري و مغناطيسي آلياژ نانوساختار كبالت-آهن-تيتانيوم-نايابيوم-بورون تهيه شده به وسيله ي آلياژسازي مكانيكي
|
Type
|
Thesis
|
Keywords
|
آلياژسازي مكانيكي، پراش پرتو ايكس، محلول جامد، مدل ميدما
|
Abstract
|
در اين پژوهش تحول ساختاري و مغناطيسي، آلياژ نانوساختار Co49Fe21Ti8Nb4B18 توليد شده به وسيله ي آلياژسازي مكانيكي، مطالعه شده است. بررسي تغييرات و ويژگي هاي ساختاري و مغناطيسي با گذشت زمان آسياكاري، به وسيله ي پراش سنجي پرتو ايكس، ميكروسكوپ الكتروني روبشي، ميكروسكوپ الكتروني عبوري، آناليز حرارتي تفاضلي و مغناطيس سنج نمونه ي ارتعاشي انجام شده است. تصاوير به دست آمده به وسيله ي آناليز SEM و TEM نشان دادند كه با افزايش زمان آسياكاري، ذرات كروي تر، يكنواخت تر(همگن تر) و توزيع اندازه ذرات باريك تر شده و همچنين حلقه هايي با وضوح بسيار خوب و بدون همپوشاني نشانه اي براي تشكيل محلول جامد است. نتايج پراش پرتو ايكس نشان داد، با افزايش زمان آسياكاري، شدت قله ها رو به كاهش است طوري كه پس از 48 ساعت آسياكاري، قله هاي مربوط به عناصر تيتانيوم و نايابيوم محو مي شنود كه اين نشان دهنده ي حل شدن اين عناصر در شبكه ي بلوري آهن و تشكيل محلول جامد است. با افزايش زمان آسياكاري تا 90 ساعت، اندازه ي دانه به كمترين مقدار خود يعني 5/21 نانومتر رسيده و پس از 120 ساعت مقداري افزايش پيدا كرده است. همچنين كرنش شبكه روندي تقريبا افزايشي داشته و در 90 ساعت به بيشترين مقدار خود، 472/0% رسيده است. قله ي آهن-كبالت در ساعات پاياني به سمت زواياي بزرگتر جابجا شده است كه نشان دهنده ي انقباض پارامتر شبكه ناشي از تشكيل محلول جامد است. مغناطش اشباع به طور كلي روندي افزايشي دارد و در 120 ساعت آسياكاري به مقدارemu/g 3/141 ميرسد، مقدار وادارندگي روند مشخصي نشان نمي دهد ولي كمترين مقدار آنOe 39/81 براي 48 ساعت آسياكاري است و در پايان كار به مقدارOe 07/101 ميرسد. عمليات حرارتي بر روي نمونه ي 120 ساعت تا دما هاي 433، 617 و 719 درجه سانتي گراد انجام شد، براي هر سه دما اندازه ي دانه روندي افزايشي دارد و در دماي 719 درجه سانتي گراد به بيشترين مقدار خود يعني 8/58 نانومتر مي رسد. مغناطش اشباع و وادارندگي بعد از حرارت دهي نسبت به نمونه ي حرارت داده نشده به ترتيب افزايش ( ازemu/g 30/141 بهemu/g 59/161) و كاهش ( از 07/101 اورستد به 42/82 اورستد) يافته اند. با استفاده از مدل ميدما قابليت رسيدن به محلول جامد براي اين تركيب بررسي شده است. نتايج نشان داد، با افزودن عناصر تيتانيوم، نايابيوم و بورون به ترتيب به تركيب پايه ي آهن-كبا
|
Researchers
|
fatemeh basoli (Student) , Hossein Raanaei (Primary advisor) , Hossein Falinejad (Advisor)
|