|
Title
|
انديشه وحدت وجود در همس الجفون ميخائيل نعيمه
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
وحدت وجود؛ خداوند؛ عرفان؛ ميخائيل نعيمه؛ همس الجفون
|
|
Abstract
|
يكي از نظرياتي كه از ديرباز به متصوّفه نسبت داده شده، نظريه وحدت وجود است كه اساسي فلسفي- عرفاني دارد. اين نظريه كه به وحدت موجودات هستي نظر دارد، در عالم عرفان و فلسفه از جايگاه ويژه اي برخوردار است. درباره اين نظريه ديدگاه هاي متفاوتي بيان شده است و عارفانِ وحدت انديشي چون بايزيد بسطامي، حلاّج و ابن عربي درباره آن سخن گفته اند. در دوره معاصر نيز كم نيستند شاعران و اديباني كه به اين مقوله روي آورده و در آثارشان به آن پرداخته اند؛ ميخائيل نُعَيمه، انديشمند و اديب وحدت بين و يگانه انديش عرب، از آن جمله است. بيش تر آثار نعيمه به نثر است و همس الجفون تنها مجموعه شعري او به شمار مي رود كه در آن به روش هاي مختلف، عرفاني ترين ابيات را درباره اين رويكرد و مشرب عرفاني سروده است.
نعيمه در اشعارش، مانند شاعري فيلسوف منبع ذات انساني را جويا مي شود و اعتقاد دارد كه روح انسان جزئي از روح خداوند است و ذات خداوندي و هستي و آفريدگان و طبيعت، كلّ زيبايي به نام خداوند را تشكيل مي دهند؛ كلّي كه از آن شروع شده و به آن برمي گردند.
اين پژوهش درپيِ آن است كه با روش تحليلي- توصيفي، بروز و ظهور اين پديده عرفاني- فلسفي را در اشعار اين شاعر تازي، مورد بررسي و واكاوي
قرار دهد.
|
|
Researchers
|
mahdi masboq (First researcher) , Ali Azizi (Second researcher) , hadiseh farzbod (Third researcher)
|