|
Title
|
فهمي نو از رندي هاي زباني حافظ
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
حافظ، ايهام، ايهام تناسب، بلاغت، چندلايگي
|
|
Abstract
|
مي توان شعر حافظ را ازنظر به كارگيري ظرفيت ها و كاركردهاي هنري، بلاغي و معنايي زبان، پيچيده ترين و رمزآميزترين شعر در زبان فارسي دانست. او در اين زمينه تا جايي پيش مي رود كه براي دريافت و درك دنياي فكري و انديشگاني سخنش، از كنار هيچ جزئي از اجزاي سخنش بي تأمل و درنگ نمي توان گذشت. چه؛ وي زيركانه و رندانه و آگاهانه از تمام ظرايف و ظرفيت هاي زبان، براي ظهور انديشه ها و ترسيم جهان بيني خويش استفاده كرده و با تردستي تمام از آن ها سود جسته است. به دليل به كارگيري همين شگردهاي زباني است كه شعر حافظ، همواره از طرف پژوهشگران ادبي، از زاويه هاي گوناگون موردمطالعه و بررسي قرارگرفته است. از طرفي نيز، ازآنجاكه مهم ترين ويژگي سبكي و هنري حافظ، استفاده اعجاب انگيز او از ايهام و انواع آن و به ويژه ايهام تناسب است، محققان و شعرشناسان بسياري كوشيده اند تا با استخراج شواهد ايهام و انواع آن در شعر او، لايه هاي متفاوت معنايي و رمزوارگي زباني هنر او را نشان داده و شگفتي هاي روابط منشوري واژگان در شعر او را آشكار نمايند. در اين پژوهش كه با روش توصيف و تحليل انجام شده است، ايهام تناسب هايي نو در شعر حافظ موردبررسي قرارگرفته است. ايهام تناسب هايي كه در ديگر پژوهش ها و شرح هايي كه در بر شعر حافظ نوشته شده است، موردتوجه قرار نگرفته اند.
|
|
Researchers
|
Hossein Salimi (First researcher)
|