|
Title
|
مباني معرفتي خودسازي از منظر امام علي(ع)
|
|
Type
|
Presentation
|
|
Keywords
|
خودسازي، نفس، فطرت، خودشناسي، بندگي
|
|
Abstract
|
خودسازي به معناي آگاهي از تعاليم، ايجاد خلقيات و انجام افعالي است كه باعث نيل به كمال تعريف شده براي خود مي شوند و نقش اساسي و محوري در رسيدن انسان به مدارج عالي انساني و كمالات اخلاقي دارند. خودسازي داراي دو بعد معرفتي و رفتاري است. اين پژوهش مباني معرفتي خودسازي را از نهج البلاغه استخراج و نشان مي دهد؛ براي خودسازي ابتدا لازم است مفاهيم بنيادي مربوط به انسان مانند نفس و فطرت را بشناسيم. شناخت نفس انسان، مراحل و حالات مختلف آن و اين نكته كه فطرت جوهر مشترك و تغييرناپذير انسان است اما مي تواند نگارگري هاي مختلف از نوع رحماني و شيطاني را پذيرا شود، از مباني و مبادي معرفتي خودسازي است. آگاهي انسان از كرامت ذاتي يا رابطه انسان با خود و نوع معرفت انسان از حقيقت هستي يا رابطه انسان با خدا نيز در كلام اميرالمومنين(ع) به عنوان ديگر مباني معرفتي خودسازي معرفي شده است.
|
|
Researchers
|
sayyed sajjad jafari (First researcher) , Ali Andideh (Second researcher)
|