|
Title
|
بررسي تاثير جريان بر آبشستگي قوس تند ناشي از جت ريزشي شيب دار مستقر در مسير مستقيم بالادست
|
|
Type
|
Presentation
|
|
Keywords
|
جت ريزشي، تراز بستر، كفبند، قوس پايين دست
|
|
Abstract
|
هنگامي كه جريان عبوري درون يك رودخانه به يك مقطع تنگ شدگي مي رسد، با توجه به ثابت بودن دبي جريان و كاهش سطح مقطع جريان، سرعت جريان افزايش مي يابد. اين افزايش سرعت جريان به صورت جت برروي مصالح بستر فرو مي ريزد و باعث ايجاد آبشستگي در پايين دست جت مي گردد. مسير پايين دست عموما به صورت مستقيم نبوده و در بيشتر مواقع قوس هاي تك يا قوس هاي متوالي مشاهده مي شود. همچنين توپوگرافي بستر در پايين دست عموما به صورت ناهموار بوده و در تراز هاي متفاوتي قرار گرفته اند. در اين تحقيق به بررسي اثر جت ريزشي با شيب 5/5 درصد و مستقر در مسير مستقيم بالادستي بر آبشستگي تشكيل شده در يك قوس 180 درجه تند قرار گرفته در پايين دست جت، تحت تاثير تراز هاي متفاوت بستر پرداخته شده است. همچنين آزمايش ها در دو تيپ مختلف با و بدون كفبند انجام شد. استقرار كفبند جهت محافظت از بستر پايين دست جت مي باشد. نتايج مطالعه نشان مي دهد كه با پايين افتادن تراز بستر (تراز هاي 3-، 6- و 9- سانتي متر) مقادير بيشينه آبشستگي در قوس پايين دستي نسبت به تراز صفر در حالت بدون كفبند به ترتيب به مقدار 5/31، 7/15 و 3/47 درصد افزايش يافته است. همچنين با پايين افتادن تراز بستر مقادير بيشينه آبشستگي در قوس پايين دستي نسبت به تراز صفر در حالت با كفبند به ترتيب به مقدار 2/27، 9 و 2/27 درصد افزايش يافته است. با پايين افتادگي تراز بستر، زاويه وقوع بيشينه آبشستگي در قوس پايين دست در حالت با و بدون كفبند در فاصله دورتري نسبت به ابتداي قوس قرار مي گيرد.
|
|
Researchers
|
soroush jafari (First researcher) , Mohammad Vaghefi (Second researcher)
|