|
Title
|
بررسي و ارزيابي عملكرد سامانه ژل پليمر ارتقا يافته با استفاده از نانو كامپوزيت هاي ساخته شده از اكسيد فلز بر كنترل آبدهي چاه هاي نفتي
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
ژل پليمر؛ كنترل توليد آب؛ ازدياد برداشت؛ نانو مواد فلزي؛ محيط متخلخل
|
|
Abstract
|
در سال هاي اخير، افزايش توليد آب ناخواسته در چاه هاي نفتي به يكي از مشكلات عمده و پيچيده در صنعت نفت تبديل شده است. اين پديده نه تنها به طور قابل توجهي هزينه هاي عملياتي و زيست محيطي را افزايش مي دهد، بلكه مي تواند منجر به كاهش بهره وري چاه و كوتاه شدن عمر مفيد مخزن گردد. از اين رو، مديريت مؤثر توليد آب و كاهش آن در چاه هاي نفتي به يكي از اولويت هاي مهم در مهندسي نفت تبديل شده است. در اين راستا، استفاده از روش هاي نوين و كارآمد براي كنترل آبدهي، به ويژه فناوري هاي مبتني بر ژل هاي پليمري، به عنوان يكي از راهكارهاي مؤثر مطرح شده است. اين ژل ها به دليل توانايي در كاهش نفوذپذيري آب بدون تأثيرگذاري قابل توجه بر جريان نفت، نقش حياتي در بهينه سازي فرآيند استخراج نفت ايفا مي كنند. در اين تحقيق، به منظور ارزيابي تأثير نانوكامپوزيت هاي سيليس و مگنتيت در تركيب با پليمر پلي وينيل الكل (PVA) و اتصال دهنده عرضي فرمالدهيد، چندين نمونه ژل تهيه و ويژگي هاي مختلف آن ها مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش هاي مختلفي از جمله تعيين گرانروي، آزمايش بطري، زمان ژل شدن، استحكام و پايداري حرارتي براي ارزيابي عملكرد اين ژل ها انجام شد. علاوه بر اين، براي شبيه سازي شرايط مخزن نفتي، آزمايش هاي ديناميك ميكرومدل، ستون فشرده شني و سيلاب زني مغزه طراحي و اجرا گرديد. نتايج به دست آمده نشان داد كه زمان ژل شدن اين ژل ها بين 3 تا 4 روز پس از تركيب با اتصال دهنده عرضي متفاوت بوده و ميزان گرانروي نمونه ها به ترتيب برابر 909.8، 979.8، 1088 و 1140 سنتي پوآز اندازه گيري شد. در ميان نمونه هاي مختلف، ژل نمونه 21 بهترين عملكرد را در تمامي آزمايشات از خود نشان داد. اين ژل توانست بالاترين ميزان بازيابي نفت را در سه آزمايش مختلف به دست آورد: در آزمايش ميكرومدل 53.6%، در آزمايش بستر ماسه ي شيشه اي با تراوايي 3.1 دارسي 42% و در آزمايش سيلاب زني مغزه كه با استفاده از ماسه سنگ با تخلخل 29% انجام شد، 37% بازيابي نفت حاصل شد. اين نتايج نشان دهنده عملكرد برتر ژل نمونه 21 در كنترل توليد آب و افزايش بازيابي نفت در شرايط شبيه سازي شده است. اين تحقيق به عنوان گامي نوآورانه در صنعت نفت، استفاده از نانوكامپوزيت هاي سيليس و مگنتيت را در تركيب با پليمر پلي وينيل الكل معرفي مي كند. نانوذرات سيليس و مگنتيت به طور قابل توجهي خواص رئولوژي
|
|
Researchers
|
AmirJavad Borhani (Student) , Ali Ranjbar (First primary advisor) , Yousef Kazemzadeh (First primary advisor) , Reza Azin (Advisor) , Masoud Mofarahi (Advisor)
|