|
Title
|
تجلي لفظي و معنوي قرآن كريم در خطبه آغازين نهج البلاغه
|
|
Type
|
Presentation
|
|
Keywords
|
قرآن كريم، نهج البلاغه، تجلي لفظي و معنوي، خطبه آغازين،
|
|
Abstract
|
امام علي (ع) بليغ ترين خطيب عرب است، كتابي كه از خطبه ها، نامه ها و كلمات قصار آن حضرت به جاي مانده راهنماي سخنوران گشته است و نهج البلاغه لقب گرفته است. وي اولين مردي است كه به پيامبر (ص) ايمان آورد. در دامن رسول الله پرورش يافت، آواي وحي را كه بر پيامبر نازل مي شد و بر زبان رسول الله جاري مي شد به گوش جان مي شنيد و به خاطر مي سپرد. اين امر سبب شد تا آثار نوراني كلام خدا در سخنانش پديدار شود به طوري كه جلوه هاي آن را در بسياري از سخنانش بتوان يافت.
خطبه ي آغازين نهج البلاغه مشتمل بر حمد و ثناي خدا و موضوعاتي از قبيل خلقت جهان، آفرينش ملائكه، برگزيده شدن پيامبران، بعثت حضرت محمد(ص)، قرآن و حج است. نگارنده در اين مقاله به بررسي آثار قرآن كريم در اين خطبه از نهج البلاغه پرداخته است. بدين منظور عبارات آن حضرت در خطبه مذكور را- بر اساس نظريه ي بينامتنيت- با آيات قرآن تطبيق داده و به اين نتيجه رسيده است كه قرآن كريم به دو شكل در اين خطبه جلوه كرده است: الف: جلوه ي لفظي ب: جلوه ي معنوي.
|
|
Researchers
|
Khodadad Bahri (First researcher)
|