|
Title
|
مناسبات بينامتني و چند صدايي در شعر محنه ابي العلاء عبد الوهاب البياتي
|
|
Type
|
Presentation
|
|
Keywords
|
عبدالوهاب البياتي، محنه ابي العلاء، بينامتني، چندصدايي
|
|
Abstract
|
شاعر نام آور معاصر عراقي، عبدالوهاب البياتي در شعر بلند و روايت گونه ي خود، «محنه ابي العلاء»، همنشينيِ پنهان و آشكار تصويرها، تركيب ها و عبارت هايي از خود و ديگران را دستمايه ي خلاقيت شعري خود قرار داده است. اين ساختار روايت گونه و همنشيني متن ها و مناسبات بينامتني تصويرها، تركيب ها و عبارت ها، به ناگزير شعر را از حالت تك صدايي به در آورده و صداهاي گوناگون و متمايز و حتي متضادي چون صداي گاليله، سوار مسين (فارس النحاس)، ابوالعلاي معري، آوازه خوان و امير، شاعر دربار و راوي را پديدار كرده است؛ به گونه اي كه اين فراشد، خصلتي چند صدا به اين شعر داده است. هر كدام از اين چهره ها با صداهاي متمايز و متضاد و با كنش ها، تنش ها و دلالت بخشي هاي خود و همچنين با مناسبات متقابل دروني، توانسته اند شكل نهايي و معناي مركزي شعر را به فرجام برسانند. كوتاه اين كه مي توان گفت كه فرم روايت گونگي، مناسبت هاي بينامتني و صداهاي متقابل در اين شعر توانسته محتواي مركزي و كلان اين شعر را كه همان دگرگوني اوضاع و تابش نور است رقم بزند.
|
|
Researchers
|
naser zare (First researcher)
|