|
Title
|
بررسي تطبيقي نوستالژي در شعر "نادر نادرپور" و "عدنان الصّائغ"
|
|
Type
|
Presentation
|
|
Keywords
|
شعر معاصر، نوستالژي، نادر نادرپور، عدنان الصّائغ.
|
|
Abstract
|
نوستالژي، يك احساس دروني تلخ و شيرين به اشيا، اشخاص و موقعيت هاي گذشته است. معني ديگر نوستالژي، دلتنگي شديد براي زادگاه است. اين پديده، معمولا درباره ي اشخاصي صدق مي كند كه دست روزگار بين آن ها و زادگاهشان فاصله انداخته و غم غربت را براي آن ها به ارمغان آورده است. نادر نادرپور و عدنان الصائغ به عنوان دو شاعر معاصر ايراني و عراقي كه يكي پرچم دار مكتب رومانتيك و ديگري واقعگراست، بنا به شرايط زماني خود از وطن خويش راهي غربت شده و اشعار بي شماري در ياد وطن و غم دوري از آن سروده اند. پژوهش حاضر بر آنست با تكيه بر سروده هاي اين دو شاعر معاصر، دلتنگي و نمودهاي آن را با روشي توصيفي-تحليلي مورد بررسي قرار دهد. با وجود اينكه دو شاعر به دو مكتب ادبي مختلف گرايش دارند اما در به كارگيري بسياري از مولّفه ها و شاخصه هاي نوستالژي مانند: دلتنگي نسبت به گذشته، معشوق، دوران كودكي و خانواده و دوستان مشترك هستند.
|
|
Researchers
|
Ali Khezri (First researcher) ,
|