Title
|
ريشه هاي حكمت در شعر صاحب بن عباد
|
Type
|
Presentation
|
Keywords
|
Al Abbasi Poetry;aphorism; sahib ibn abbad; diwan
|
Abstract
|
اسماعيل بن عباد (326-385ق/ 938-995م)، معروف به صاحب، كه نخست وزارت مويد الدوله ديلمي و سپس وزارت برادرش فخر الدوله را به عهده داشت، در علم و ادب و فضيلت و تدبير يكي از نوادر روزگار به شمار مي آيد. علاوه بر چندين تاليف، از او ديوان شعري با بيش از دوهزار بيت به جاي مانده است. نويسنده در اين مقاله در پي آن است كه حكمت هاي موجود در ديوان را بررسي نمايد تا به اين دو سوال پاسخ دهد: 1- محورهاي حكمت هاي موجود در ديوان شاعر چيست؟ 2- آيا وي از شعراي متقدم تاثير پذيرفته است؟ نويسنده براي اين پژوهش روش توصيفي و تحليلي و مطالع? كتابخانه اي را برگزيده است. نتايج حاصل از اين تحقيق به اين امر اشاره دارد كه بيشتر اشعار صاحب در ستايش اهل بيت عليهم السلام است و حكمت هاي موجود در ديوان وي فراوان نيست و همين مقدار اندك دربار? اندوه و حزن ناشي از حوادث زمانه و مرگ و ناپايداري جهان است. در اين حكمت ها اثر آموزه هاي ديني هويداست و مفاهيم برخي از حكمت هاي او را در ديوان شاعران پيش از او با تعابير ديگر مي توان يافت هر چند تعبيرات نويسنده گاه بديع مي نمايد.
|
Researchers
|
Khodadad Bahri (First researcher)
|