|
Title
|
سلطه بينامتنيت قرآني بر داستان هاي ترجمه شده المنفلوطي در كتاب العبرات
|
|
Type
|
Presentation
|
|
Keywords
|
بينامتنيت قرآني، كتاب العبرات، مصطفى لطفي المنفلوطي
|
|
Abstract
|
بينامتنيت از مهم ترين پديده هايي است كه اديبان براي زنده نگه داشتن ميراث و علوم گذشته و بكارگيري ثمربخش آن موافق با متون خود به آن توجه دارند. بينامتنيت يا تناص از اصطلاحي است كه خواستگاه آن جهان غرب است و در قرن بيستم توسط "جوليا كريستيفا" كشف شده است. يكي از انواع تناص تناص ديني است. در اين ميان قرآن با اعجاز و بلاغتي كه دارد از دير باز تاكنون مركز توجه اديبان مسلمان بوده تا از معاني بي نظير و الفاظ بي بديل آن براي بالا بردن ارزش علمي كار خود بهره ببرند. اين پديده همان "تناص قرآني" به شمار مي آيد. يكي از اين اديبان كه بسيار به قرآن توجه داشته كسي نيست جز "مصطفي لطفي المنفلوطي" مشهورترين نويسنده مقاله در عصر حاضر؛ كه در كتاب "العبرات" خود بسيار از الفاظ قرآن بهره جسته است. او در اين كتاب رذيلت هاي اخلاقي و فقر مردم را به تصوير مي كشد تا با آنها همدردي كند و همچنين جوانان وطن خود را از تقليد كوركورانه از جهان غرب برحذر مي دارد و با بيان آيات قرآني به اخلاق حسنه دعوت مي كند. بنابر آنچه گفته شد اين مقاله با رويكرد نظري توصيفي-تحليلي سعي در يافتن بينامتنيت در متن داستان هاي ترجمه شده ي اين كتاب با قرآن برآمده است، و به اين سؤال ها پاسخ مي دهد كه: چگونه معاني و الفاظ قرآني در اين كتاب جلوه كرده است؟ و نويسنده چه ميزان از آيات قرآني استفاده كرده و ميزان موفقيتش در اين راه چقدر بوده است؟
|
|
Researchers
|
Mohammad Javad Pourabed (First researcher) ,
|