|
Title
|
تحليل عوامل جمعي تعيين كننده در تجلي بزهكاري در مناطق حاشيه نشين با استفاده از مدل AHP
|
|
Type
|
Presentation
|
|
Keywords
|
حاشيه نشيني، سكونتگاه هاي غير رسمي، عوامل جمعي تعيين كننده در تجلي بزهكاري، آسيب هاي اجتماعي، AHP.
|
|
Abstract
|
جوامع بشري به سرعت در حال گسترش به سوي زندگي شهري است به گونه اي كه امروزه به عنوان يك پديده، دغدغه خاطر بسياري از جامعه شناسان شده و ذهن آن ها را به چالش كشيده است، بالاخص در كشور هاي در حال توسعه كه رشد شهر گرائي بيشتر از كشور هاي توسعه يافته مي باشد. در ايران نيز توسعه شهري با روندي سريع و شتابان همراه بود كه اين انبساط بي رويه، مصائب و معضلات را با خود به همراه داشته است كه در اين ميان حاشيه نشيني به عنوان آينه تمام نماي مسائل اجتماعي(ناسازگاري، انحرافات، ناهنجاري ها، آشفتگي ها، نظم گريزي، فقدان انسجام اجتماعي وغيره) رخ نمايانده و جامعه شناسان را به طور اعم و جرم شناسان را به طور اخص براي حل آن به مبارزه مي طلبد. حاشيه نشيني در نقش يك عامل بروني تاثير گذار، و به دليل بازخورد اجتناب ناپذير و اجباري كه به لحاظ موقعيت تحميلي بودنش به روي صاحبان خود دارد و همچنين به عنوان يك محيط اجتماعي-اقتصادي، سياسي، فرهنگي در نحوه تعاملات دولت با ساكنين، از اهميت دو چنداني در مطالعات جامعه شناسي برخوردار شده است. اين مقاله به روش اسنادي-كتابخانه اي انجام گرفته است. هدف اين مقاله تحليل عوامل جمعي تعيين كننده در تجلي بزهكاري در مناطق حاشيه نشين بر اساس چهار معيار اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، سياسي مي باشد براي دستيابي به اين هدف از روش فرايند تحليل سلسله مراتبي AHP استفاده مي شود. ابتدا عوامل موثر شناسايي و بررسي و سپس توسط روش AHP وزن دهي و تعيين اهميت مي-شوند. كليه محاسبات نيز در نرم افزار Expert Choice انجام شده است. نتايج حاكي از آن است كه فقدان شغل رسمي و درآمد كافي و بعد از آن مهاجرت و فقر نقش بسزايي در تجلي بزهكاري در مناطق حاشيه نشين دارد.
|
|
Researchers
|
Jahangir Heidari (First researcher) ,
|