|
Title
|
منگر اندر نقش و اندر رنگ او « بررسي ديدگاه مولانا دربارة رنگ و نژاد
|
|
Type
|
Presentation
|
|
Keywords
|
Rumi, Masnavi, Ghazals of Shams, color, race
|
|
Abstract
|
مبارزه با تبعيض نژادي، تبعيض جنسيتي، تبعيض زباني و ... مقولههاي نو و متعلق به انسان معاصر است. نگاهي به تاريخ و آثار گذشتگان نشان ميدهد
كه جنگهاي مداوم در جوامع كهن و نگرشهاي نژادي و قوميتي سبب ميشد كه قوم غالب، خود را برتر تصور كند و مغلوبان را به بردگي و تحقير
بكشد و اين به قدري رايج بوده است كه گاهي شخصيتهاي بزرگ نيز به دام بردگي ميافتاده و در خندقِ قوم غالب به كار گل گماشته ميشدهاند. اما
ظلمات اين جوامع نژادپرست خالي از نگرشهاي متفاوت نبوده و يكي از درخشانترينشان مولانا بوده است. بر اين اساس در اين مقاله فرض بر اين است
كه با وجود رواج نژادپرستي در عصر مولانا، او كه همواره به معنا و باطن اهميت ميداده، در اين باره نيز نگاه متفاوتي دارد. سؤال تحقيق اين بوده است
كه نگرش كلي مولانا به رنگ و نژاد چيست و كليشههاي نژادي در آثار او چگونه و به چه دلايلي روي نموده است. نتيجه اين پژوهش اين است كه در
سطح كلان، نگرش مولانا مبتني بر بيهودگي و بيارجي رنگ و نژاد است، اما برخي از كليشههاي نژادپرستي مانند ستايش رويِ روميان و نكوهش زنگيان
در آثار او نيز ديده ميشود و اين موارد ميتواند ريشه در زبان و حتي اساطير داشته باشد. زيرا سياهي و تيرگي در نگرش اساطيري رنگ جهان اهريمن
است و خير و خوبي همواره در جهان روشني است و اين امر محقري نبوده است كه مولانا به تنهايي توانسته باشد بر آن غلبه كند. بنابراين در آثار مولانا
با وجود بيارجي رنگ و پوست، كليشههاي نژادي نيز ديده ميشود.
|
|
Researchers
|
Naser Jaberi (First researcher) ,
|