Title
|
بهينه سازي ميزان تزريق سديم هيپوكلريت به آب درياي ورودي مجتمع پتروشيمي كاويان
|
Type
|
Thesis
|
Keywords
|
171
|
Abstract
|
بهينه سازي تزريق هيپوكلريت سديم به آب دريا هم از نظر اقتصادي و هم از نظر محيط زيست داراي اهميت فراوان مي باشد. در صورت عدم تزريق سيال گندزا و رسوب زدا در سيستم هايي كه از آب دريا به عنوان سيال خنك كننده استفاده مي نمايند، در مدت زمان كمي در تمامي مسيرها و مبدل ها رسوب هاي سختي تشكيل شده و رشد خواهند نمود. همچنين ورود آبزيان به سيستم نيز باعث مزاحمت خواهد شد. تجربه نشان داده است كه غلظت هاي بيشتر از ميزان ppm 2/0 كلر آزاد در آب دريا، باعث جلوگيري از رشد ميكروارگانيزم ها و تشكيل رسوب شده و همچنين مانع ورود برخي از آبزيان خواهد شد. كمترين غلظت كلر باقيمانده توصيه شده براي جلوگيري از رشد ميكروارگانيزم ها در كانال آب برگشتي به دريا ppm 05/0 و مطابق استانداردهاي محيط زيست حداكثر ppm 2/0 است. در اين پايان نامه سعي شده است كه با بررسي تغييرات ميزان كلر آزاد با توجه به ميزان دبي حجمي تزريقي در زمان هاي مختلف سال، شب و روز، دماي آب دريا و جزر و مد بتوان به نتايجي دست يافت تا دبي حجمي هيپوكلريت سديم تزريقي به آب دريا تا ميزان حداقل مورد نياز كاهش داد. نتايج نشان داد كه مي توان تزريق بصورت شوك (تزريق با دبي حجمي زياد) كه در هر بازه ي زماني 8 ساعت به مدت يك ساعت انجام مي شود را در سيستم يك بار گذر آب دريا حذف نمود. همچنين با توجه به ايام سال مي توان مقدار تزريق را كم و يا زياد نمود. با مقايسه اي كه از اسفندماه تا مهرماه در پتروشيمي كاويان صورت گرفت، كم ترين مقدار هيپوكلريت سديم مورد نياز در شهريورماه و بيشترين مقدار نيز در اسفندماه مي-باشد. مجموع نتايج بدست آمده در صورت اجرا، براي پتروشيمي كاويان به ميزان حداقل 209 ميليون تومان هزينه ي مصرفي برق را كاهش خواهد داد. اين ميزان، علاوه بر كاهش استهلاك سيستم توليد هيپوكلريت سديم (الكترولايزر، ترانس ركتيفاير، پمپ هاي تزريق و ...) مي باشد.
|
Researchers
|
Ahmad Azari (Primary advisor) , Ahmad Jamekhorshid (Advisor)
|