سابقه و هدف: اختلال طيف اوتيسم با مشكلات در زمينه عملكرد اجتماعي، ارتباطات و وجود رفتارهاا تكارار و
قالبي مشخص شده است. به خاطر مشكلات فراوان اين كودكان، خانواده ها و به خصوص مادران، از تان هاا و فشاارها
رواني زياد رنج مي برند. هدف از پژوه حاضر، بررسي اثربخشي درمان شناختي رفتار بر سالامت روان و باورهاا -
غيرمنطقي مادران دارا فرزند مبتلا به اوتيسم است.
مواد و روشها: پژوه حاضر از نوع نيمه آزمايشي بود كه در آن از طرح پي آزمون پس آزمون و گروه كنتارل -
استفاده شد. در ابتدا نمونها به حجم 03 نفر زن كه دارا فرزندان اوتيسمي بودند، انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. در
مرحله پي آزمون، پرسشنامهها سلامت رواني و باورها غير منطقي به صورت انفراد بر رو دو گاروه آزمااي 51
- نفر( و كنترل 51 نفر( اجرا شد. سپس بر رو گروه آزماي ، ده جلسه درمان به شايوه شاناختي رفتاار و هار جلساه 51
دقيقه به صورت هفتگي انجام گرفت در حالي كه گروه كنترل هيچگونه آزماي ياا مداخلاها دريافات نكردناد. پاس از
خاتمه جلسات مداخله درماني پرسشنامهها مجدداً توسط گروه آزماي و كنترل تكميل شد.
يافتهها: نتايج آزمون تحليل كواريانس چند متغيره نشان داد كه بين دو گروه در پي آزمون تفاوت معنايدار وجاود
3/3335 )00/30±53/ ندارد، اما آموزش شناختي رفتار در گاروه آزمااي ، نمارات سالامت روان را افا)اي 29 p< ( و
3/3335 )552/61±93/ باورها غيرمنطقي 06 p< ( را كاه داد.
استنتاج: مداخله شناختي رفتار ميتواند در بهبود سالامت روان و باورهاا غيار منطقاي ماادران كودكاان مباتلا باه
اوتيسم موثر باشد.
|