|
استفاده از سايه بانها، يكي از راهكارهاي غير فعال در كاهش دريافت تابش و كاهش انرژي سرمايشي مورد استفاده ساختمان مي باشد. اصول دقيق و علمي در طراحي سايه بان ها، متكي به دانستن هندسه سايه اندازي و روش استفاده از تقويم نياز سايه و آفتاب و تفسير صحيح آن مي باشد. اين مقاله با هدف پي بردن به رابطه بين ميزان نياز به سايه در فصول گرم سال و عمق سايه بانهاي ضلع جنوبي ساختمانها، با در اختيار داشتن تقويم نياز سايه و آفتاب و سايه بان الگو در ضلع جنوبي براي كليه مراكز استان هاي كشور، به تجزيه و تحليل همبستگي اين دو عامل پرداخته است. نتايج بدست آمده از همبستگي معناداري بين اين دو عامل حكايت داشته و نشان مي دهد كه با در اختيار داشتن تقويم نياز سايه و آفتاب در طول سال در يك عرض جغرافيايي مشخص، تصوير روشن تري از بزرگي يا كوچكي احتمالي پنجره هاي ضلع جنوبي ساختمان بهمراه سايه بان آنها در هنگام طراحي در اختيار طراح قرار مي گيرد. اين موضوع مي تواند مستقيما در فاز طراحي ساختمانهاي پايدار در آينده و يا در بازسازي ساختمان هاي موجود با رويكرد پايداري توسط معماران و طراحان ساختمان مورد استفاده قرار گيرد.
|