محمدخلیل پذیر

هت بررسی ساختار جمعیتی خیار دریایی گونه Holothuria parva در سواحل خلیج فارس منطقه بوشهر و هلیله، از روش توالی یابی ژن 16SrRNA ژنوم میتوکندریال در طول فصول پائیز و زمستان 1398 استفاده شد. از مجموع 374 جایگاه نوکلئوتیدی در هر دو جمعیت بوشهر و هلیله به ترتیب تعداد 2 و 4 هاپلوتیپ شناسایی شد که هاپلوتیپ 2 در جمعیت بوشهر از بیشترین فراوانی برخوردار بود و به عنوان هاپلوتیپ مشترک با جمعیت هلیله مشاهده شد. همچنین میانگین تنوع هاپلوتیپی در ساحل بوشهر و هلیله به ترتیب 5/0 و 1 بود لیکن میزان تنوع نوکلئوتیدی در دو جمعیت فوق به ترتیب 0013/0 و 0053/0 محاسبه گردید. به دلیل وجود میزان جریان ژنی بالا در جمعیت های موردبررسی و پائین بودن فاصله ژنتیکی، میزان تمایز ژنی (Fst) در دو جمعیت بوشهر و هلیله 111/0- بود. لذا با توجه به نتایج به دست آمده احتمال دارد که خیارهای دریایی گونه H. parva جمع آوری شده از سواحل بوشهر و هلیله از یک جمعیت یکسان باشند.