محمدخلیل پذیر

چکیده میگوی وانامی تقریبا تمامی تولید صنعت پرورش میگو را در ایران به خود اختصاص داده است. در ایران بدلیل محدودیت واردات میگو مولد و بیماری، هر کارگاه میگوهای خود را در طی سالها متوالی تکثیر می کند این امر باعث تغییر تنوع و شاخص های ژنتیکی مولدین می گردد. در این تحقیق از 6جایگاه میکروستلایتی برای بررسی شاخص های ژننتیکی پیش مولدین جمعیتهای میگوی وانامی در گارگاه دلارام استفاده گردید. 40نمونه میگوی وانامی از دو جمعیت موجود در کارگاه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تعددا الل ها در جایگاهها بین-2 6همچنین تعداد الل موثر بین 5/1-1/5در جایگهاای مختلف بود. هتروزیگوسیتی مشاهده شده ) (Hoدر جمعیتهای یک و دو به ترتیب 0/22-0/51 ،0/21-0/50میباشد. این در حالی بود که حداکثر و حداقل هتروزیگوسیتی مورد انتظار ) (Heدر جمعیتهای فوق به ترتیب 0/34-0/79 ،0/47-0/80با میانگین 0/66و 0/63محاسبه شد. میزان شاخص شانن( )1/38می شد. انحراف از تعادل هاردی واینبرگ در اکثر لوکوس ها بدلیل تنگنای ژنتیکی در جمعیت ها مشاهد شد. میزان ضریب درون آمیزی محاسبه گردید و ضریب تمایز ژنتیکی جفتی بین جمعیتی )0/01( FSTبود. نتایج آماره واریانس مولکولی، شاخص Rstمشخص کرد که 97درصد از اختلاف ژنتیکی بین افراد و 3درصد از اختلاف بین جمعیت های بود. در نتیجه جمعیت ها با یکدیگر تفاوتی ندارند. بطور کلی شاخص ها ژنتیکی بدست آمده نشان دهند افزایش ضریب هم خونی و کاهش تنوع در مولدین این کارگاه می باشد.