منصور طرفی موزان زاده

ماهیان صبیتی (Sparidentex hasta) وشانکباله زرد (Acanthopagrus latus) تحت یک محدودیت خوراک دو هفته ای (FR) در0(R0٪)،25(R25٪)،50(R50٪)و75٪(R75٪) سطح تغذیهاشباع قرار گرفتند و سپس آنها با یک خوراک تجاری (500گرم در کیلوگرم پروتئین خام،150گرم در کیلوگرم چربی خام)به صورتاشباع به مدت شش هفته مجددا ً تغذیه شدند. در گروه کنترل، ماهیان در طول آزمایش هشت هفته ای هر روز تا حد سیری تغذیه شدند. آزمایش در30تانک300لیتری انجام شد که به15تانک برایصبیتی(10گرم،20ماهی در هر مخزن) و15مخزن برایشانک باله زرد(3/4 گرم،30ماهی در هر تانک) تقسیم شدند. هر رژیم غذایی در سه تکرار برای هر گونه تکرار شد. با افزایش نرخ تغذیه، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و پراکسیداسیونچربیدر کبد هر دو گونه افزایش یافت. فعالیتآنزیم هایتریپسین و آلکالین فسفاتاز در هر دو گونه ماهی کهتحت اثر تیمارهای محدودیت جیره غذایی بودندبیشتر از گروه شاهد بود. پس ازمحدودیت غذایی اعمال شده، وزن بدن در هر دو گونه ماهی با افزایش شدتمحدودیت غذاییکاهش یافت، اما پس از شش هفته آزمایش تغذیه مجدد، تمام گروه هایکه تحت اثر محدودیت غذایی بودند،رشد جبرانی کامل را درصبیتینشان دادند، اما درشانک باله زرد،به جزR0٪، همه گروه ها رشد جبرانی کاملرانشان دادند.