آرش خسروی

یکی از روش های شیرین سازی آب دریا، فرآیندهای غشایی هستند که در مقایسه با سایر روش های جداسازی محدودیت-ها و مشکلات کم تر و راندمان بالاتری دارند. گرفتگی غشاها، یکی از موانع موجود بر سر راه پیشرفت این فرآیندهاست. می توان از شست و شوی شیمیایی به عنوان راه حلی برای دفع گرفتگی غشاها استفاده کرد. در این پژوهش، با استفاده از روش اکسـتروژن 3 غشای ترکیبی مولیت، فلدسپار، زئولیت با درصد ترکیب های (80-10-10) و (70-20-10) و (60-30-10) که به ترتیب MZF10%، MZF20%، MZF30% نام گذاری شده اند، ساخته شدند. پس از انجام فرآیند فیلتراسیون و تصفیه آب دریا به مدت 180 دقیقه و در فشارbar 3، پدیده گرفتگی و به موجب آن، کاهش در شار تراوایی غشا رخ داد. با محاسبه میزان این کاهش، برای هر 3 غشا، دریافت شد که غشای (80-10-10) دچار گرفتگی بیشتری شده است. بدین ترتیب، این نوع غشا برای ادامه پژوهش و انجام فرآیند شست وشو انتخاب گردید. سپس، از شست وشوی معکوس به عنوان شست وشوی فیزیکی و اولین مرحله از فرآیند شست وشو استفاده گردید. میزان اثر شست وشوی معکوس در بازیابی شار، در حدود 4% میزان اولیه آن به دست آمد. بعد از شست و شوی فیزیکی از عوامل شوینده گوناگون، برای شست وشوی شیمیایی در سناریوهای مختلف شد. شوینده های مورد استفاده در این مطالعه، عبارتند از: هیدروکسیدسدیم، هیدروکسید پتاسیم، اسیدکلریدریک، اسید سولفوریک، اسید سیتریک، اسید-بوریک، سدیم دودسیل سولفات، پراکسید هیدروژن و اتیلن دی آمین تترا استیک اسید. از این شوینده ها در 3 گام متفاوت منفرد، سری دوتایی و سری چهارتایی، در فشار bar3 و در مدت زمان 40 دقیقه استفاده شد. در گام منفرد، استیک اسید با بازدهی 56/17% و در سری دوتایی و چهارتایی، به ترتیب سری H2O2 Acetic acid با بازدهی 89/86% و سری H2O2 EDTA KOH Acetic acid با بازدهی 31/93% بالاترین بازدهی را به خود اختصاص دادند.