غلامرضا جمالی

هدف: در دهه گذشته، پارادایم های نوینی در طراحی زنجیره ‎تأمین مطرح بوده است. زنجیره تأمین سبز ـ تاب آور، مفهومی جدید است که سازمان ها را در مقابله با اختلال های ناگهانی و به حداقل رساندن اثرهای زیست محیطی یاری می رساند. هدف اصلی این پژوهش، ارائه مدل بهینه سازی چندهدفه جهت طراحی شبکه زنجیره تأمین سبز ـ تاب آور در صنایع سیمان است. در این پژوهش، شرکت صنایع سیمان دشتستان برای اعتبارسنجی و پیاده سازی مدل، انتخاب شده است. روش: پس از بررسی و مداقه مبانی نظری و پیشینه تجربی، طراحی شبکه انجام شد، سپس، مدل ریاضی مناسب با مطالعه موردی تدوین و اعتبارسنجی آن صورت پذیرفت. در ادامه، سناریوها در دو حالت تولید مازاد مجاز و تولید مازاد غیرمجاز تعریف شدند. در نهایت، تجزیه و تحلیل داده ها در هر سناریو با نرم افزار متلب انجام گرفت. برای حل مدل، از حل کننده سیپلکس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که مازاد تولید صنایع سیمان، هیچ تأثیری بر تاب آوری شبکه زنجیره ‎تأمین ندارد. همچنین، میزان هزینه انتشار دی اکسیدکربن در حالت مازاد تولید، از حالت عدم مازاد تولید کمتر است. نتیجه گیری: سطح تولید صنایع سیمان روی هزینه انتشار شبکه تأثیر کمی می‎گذارد و هزینه انتشار دی اکسیدکربن در شبکه طراحی شده، بیشتر از مقدار انتشار کربن در گره های تولیدی و کمان ها نشئت می گیرد. بنابراین، باید کاهش ردپای کربن در این نقاط از شبکه، در کانون توجه قرار گیرد.