مهناز جوکار

زمینه: عشق و عشق ورزی جنبه مهمی از زندگی است و نقش مهمی در حفظ ارتباطات بین فردی دارد و مبتنی بر تعهد و صمیمیت است و از آن جائی که شکست و ضربه عشقی به سلامت روان و روابط بین فردی آسیب می رساند، در این پژوهش به مقایسه صمیمیت و تعهد در همسران با و بدون سابقه ضربه عاطفی پرداخته می شود. هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه صمیمیت و تعهد در همسران با و بدون سابقه ضربه عاطفی است. روش‏شناسی: روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از حیث گرداوری داده ها علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری تحقیق کلیه زوجین شهر بوشهر بود که از این میان با استفاده از جدول مورگان تعداد 038 نفر به روش غیرتصادفی هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های ضربه عشقی راس(1999)، صمیمیت واکر و تامپسون(1983) و تعهد زناشویی آدامز و جونز(1997) پاسخ دادند. یافته‏ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه همسران با و بدون سابقه ضربه عاطفی از لحاظ تعهد( 000/0 = P ، 32/29 = F) و صمیمیت( 007/0 = P ، 08/15 = F) تفاوت معناداری وجود دارد و تعهد و صمیمیت در همسران بدون ضربه عشق بیشتر از همسران با ضربه عشقی است. نتیجه‏گیری: براساس یافته‏ها بین تعهد و صمیمیت در همسران با سابقه ضربه عشق و بدون ضربه عشق تفاوت معنادار وجود دارد لذا پیشنهاد گردید که دوره های آموزشی متعددی برای زوجین به صورت عمومی از سوی نهادهای مسئول در امر استحکام خانواده برگزار شود و مهارت روابط صمیمانه و متعهدانه آموزش داده شود.