14 مهر 1403

مهدی محمدی

مرتبه علمی: استادیار
نشانی: پژوهشکده خلیج فارس - گروه زیست فناوری
تحصیلات: دکترای تخصصی / بیوتکنولوژی
تلفن: 0772150668
دانشکده: پژوهشکده خلیج فارس

مشخصات پژوهش

عنوان ساختار جمعيتي ماهي سنگسر معمولي (Pomadasys kaakan Cuvier, 1830) با استفاده از نشانگرهاي مولكولي AFLP در خليج فارس
نوع پژوهش مقالات در نشریات
کلیدواژه‌ها
انگشت نگاری ژنتیکی، سنگسر معمولی، خلیج فارس
مجله علوم و فنون شیلات
شناسه DOI https://jfst.modares.ac.ir/article-6-7336-fa.html
پژوهشگران محمدعلی سالاری (نفر اول) ، علی رضا راستگو (نفر دوم) ، مهدی محمدی (نفر سوم) ، بیتا ارچنگی (نفر چهارم) ، احمد قاسمی (نفر پنجم)

چکیده

به­منظور بررسی قرابت ژنتیکی دو جمعیت از ماهی سنگسر معمولی در خلیج فارس (مناطق آبادان و بندرعباس) از نشانگرهای مولکولی AFLP استفاده گردید. تعداد 14 نمونه از آبادان (E"25/56 '51 °48 و N "97/22 '98 ○29) و 11 نمونه از بندرعباس ( E"73/19 '27 °56 و N "56/13 '18 °27) جمع­آوری شد. در مجموع 410 باند قابل امتیازدهی با استفاده از شش ترکیب آغازگر EcoRI/MseI مشاهده شد که 88 عدد از آنها چند شکل بودند (46/21 درصد). درصد باندهای چند شکل در ایستگاه آبادان 64/88 و در ایستگاه بندرعباس 18/68 درصد بود. مقدار هتروزیگوسیتی در ایستگاه آبادان (330/0) بیشتر از ایستگاه بندرعباس (222/0) محاسبه شد که علت آن را می توان به شرایط محیطی و اکولوژیک نسبت داد. ماتریکس فاصله ژنتیکی براساس ضریب Nei، فاصله ژنتیکی بین دو ایستگاه مورد مطالعه را 112/0 نشان داد. درخت فیلوژنی یک الگوی واضح از جدایی دو جمعیت را نشان داد که بیان­کننده پراکنش محدود تخم و لارو سنگسر معمولی در مناطق آبادان و بندرعباس می­باشد. همچنین الگوی پراکنشی این گونه با فاصله جغرافیایی کاملاً هماهنگی داشت که بیانگر این بود مخزن ژنی این گونه بین مناطق آبادان و بندرعباس یکنواخت نیست. درجمع­بندی نهایی، با توجه به فاصله ژنتیکی و نمودار حاصل از آنالیز PCA بین دو ایستگاه، جمعیت­ها از یکدیگر جدا بوده و می­توان اظهار داشت که نمونه های ایستگاه آبادان و ایستگاه بندرعباس دو جمعیت جدا از هم هستند.