عباس عباسی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر نوع تکلیف آزمون نگارش (یعنی نگارش تلفیقی در مقابل نگارش مستقل) بر سطح اضطراب نوشتن آزمون دهندگان انجام شد. بر اساس طرحی ترکیبی، 40 نفر از زبان آموزان ایرانی در دو گروه دست نخورده در این مطالعه شرکت کردند. برای اندازه گیری سطح اضطراب دانش آموزان از پرسشنامه اضطراب نوشتن زبان دوم (SLWAI) توسط چنگ (2004) استفاده شد. علاوه بر این، از دانش آموزان گروه تلفیقی خواسته شد تجربیات خود را از انجام هر دو نوع تکلیف نگارش از طریق یک پرسشنامه باز بیان کنند. نتایج آزمون تی نمونه های مستقل نشان داد که نوع تکلیف نوشتاری تلفیقی در مقایسه با تکلیف مستقل، سطوح بالاتری از اضطراب نوشتن را القا می کند. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل تجربیات دانش آموزان در گروه تلفیقی نشان داد که محدودیت های زمانی عامل اولیه اضطراب زا هنگام خواندن برای نوشتن است. همچنین، دانش آموزان به دلیل مشکلاتی که در انجام تکلیف خواندن برای نوشتن با آن مواجه بودند، تکلیف نگارش فقط نوشتن را به تکلیف خواندن برای نوشتن ترجیح دادند. یافته های مطالعه حاضر چندین پیامد آموزشی را برای شیوه های موثر خواندن برای نوشتن در ارزیابی نگارش زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی ارائه می کند. نتایج آزمون تی نمونه های مستقل نشان داد که نوع تکلیف نوشتاری تلفیقی در مقایسه با تکلیف فقط نوشتن، سطوح بالاتری از اضطراب نوشتن را القا می کند. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل تجربیات دانش آموزان در گروه تلفیقی نشان داد که محدودیت های زمانی عامل اولیه اضطراب زا هنگام خواندن برای نوشتن است. همچنین، دانش آموزان به دلیل مشکلاتی که در هنگام انجام تکلیف خواندن برای نوشتن با آن مواجه بودند، تکلیف فقط نوشتن را به تکلیف خواندن برای نوشتن ترجیح دادند. یافته های مطالعه حاضر چندین پیامد آموزشی را برای شیوه های موثر خواندن ببرای نوشتن در ارزیابی نگارش انگلیسی به عنوان زبان خارجی ارائه می کند.