عباس عباسی

ارزیابی عملکرد برای مدت طولانی بسیار مشکل ساز و باعث نگرانی هایی بوده است. نتایج (تصحیح) به طور قابل توجهی به ارزیاب ها بستگی دارد، بنابراین عوامل مرتبط با ارزیاب می تواند تاثیر شگرفی بر ارزیابی نوشتار داشته باشد. بنابراین، ارزیاب و سنجه ی تصحیح دو مؤلفه تأثیرگذار بر ارزیابی نوشتاری هستند که برای رسیدن به نتیجه نهایی با یکدیگر تعامل دارند. از این رو، این مطالعه با هدف شناسایی و طبقه بندی رفتار ارزیاب ها درمحیط EFL، زمانی که ارزیاب ها از دو سنجه ی تصحیح کل نگر و تحلیلی در ارزیابی نوشتاری استفاده می کردند، انجام شده است. به همین منظور، نه ارزیاب بسیار با تجربه آموزش دیدند و بعداً از آن ها خواسته شد تا با استفاده از مقیاس کل نگر آیلتس و مقیاس تحلیلی جیکوب و همکاران (1981)، افکار خود را در حین تصحیح نگارش دانشجو بیان کنند. پس از تجزیه و تحلیل پروتکل های فکر با صدای بلند، دو الگو پدید آمد که رفتار ارزیاب ها را نسبت به سنجه های تصحیح نشان می داد. با استفاده از سنجه کل نگر، ارزیاب ها ابتدا متن را می خوانند تا تصور کلی از نگارش به دست آورند. سپس متن را بر اساس معیارهای خود ارزیابی می کنند. پس از آن برای نمره دهی به سنجه مراجعه کرده و در نهایت مدرکی برای نمره دهی خود ارائه می کنند. با استفاده از مقیاس تحلیلی، ارزیاب ها ابتدا متن را برای ویژگی های سطحی مروری اجمالی می کنند، در مرحله دوم متن را برای برداشت اولیه می خوانند، و در مرحله ی سوم، توضیحات و تعاریف هر نمره را برای نمره دهی می خوانند و در نهایت شواهدی برای نمره دهی ارائه می کنند. درنتیجه رفتارهای ارزیاب ها برای درک بهتر فرآیند تصحیح طبقه بندی شد. این مطالعه مفاهیم متعددی را برای برنامه های آموزشی ارزیاب و ارزیابی نوشتن EFL ارائه می کند.