علی دیندارلو

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر قارچ های ریشه ای Glomus intraradices وGlomus mosseae بر صفات فیزیو-بیوشیمیایی گیاه گوجه فرنگی تحت تنش شوری به اجرا در آمده است. آزمایش به صورت فاکتوریل با دو عامل میکوریزا و شاهد بودند. تیمار G.m و G.i و شوری در قالب طرح پایه کامل تصادفی اجرا شد. تیمارهای قارچ ریشه ای شامل دو گونه همزیست 5 دسی زیمنس بر متر و بدون شوری )شاهد( اجرا شد. صفات مورد اندازه گیری شده شامل / 3 و 5 /5 ، شنوری در چهار سطح شوری 2 نشت الکترولیت ها، مواد جامد محلول، ویتامین ث و پرولین بود. نتایج نشان داد که با افزایش شوری در بستر کشت، صفات اندازهگیری شده به استثنای پرولین کاهش یافت. نتایج آزمایش نشان داد که همزیستی قارچهای بهکار برده شده باعث افزایش معنیدار تمام صفات و شوری شاهد بدست آمد و نسبت به G.mosseae اندازهگیری شده گردید، بهترین نتیجه در اثر برهمکنش قارچ ریشه ای گونه بقیهی تیمارها اختلاف معنیداری نشان دادند. تیمار قارچ ریشه ای اثرات منفی شوری را به طور قابل توجهی کاهش دادند و موجب افزایش رشد و عملکرد گوجهفرنگی شدند.