عبدالعلی حسامی

به منظور بررسی تأثیر کود های نیتروژن و روی بر عملکرد و میزان عناصر نیتروژن و روی در برگ های خرما (Phoenix dactylifera) رقم کبکاب، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه ی طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار و 12 تیمار در باغ پژوهشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس بوشهر در سال های 1392 و 1393 اجرا شد. تیمارها شامل نیتروژن از منبع کودی اوره در چهار سطح صفر، 350، 750 و 1000 گرم و روی از منبع کودی سولفات روی در سه سطح صفر، 5 و 10 گرم در لیتر برای هر درخت در نظر گرفته شد. صفات مورد اندازه گیری شامل عملکرد، تعداد کل خوشه بر روی درخت، وزن متوسط میوه، طول و قطر میوه و میزان عناصر نیتروژن و روی در برگ بودند. طبق نتایج به دست آمده، اثر عنصر نیتروژن در همه ی صفات مورد مطالعه معنی دار شد. همچنین اثر عنصر روی برای صفات عملکرد، تعداد کل خوشه بر روی درخت، وزن متوسط میوه، طول میوه و میزان عنصر نیتروژن و روی در برگ، معنی دار شد ولی اثر این عنصر برای صفت قطر میوه معنی دار نشد. کاربرد تیمار های ترکیبی نیتروژن و روی نیز اثر معنی داری بر همه ی صفات مورد مطالعه نشان دادند. تیمار ترکیب 750 گرم نیتروژن و 10 گرم در لیتر روی به ازاء هر درخت، بیشترین مقدار عملکرد به میزان 55/54 کیلوگرم را نشان داد و تیمار شاهد، دارای کمترین مقدار عملکرد بود. طبق نتایج، تیمار ترکیب 750 گرم نیتروژن و 10 گرم در لیتر روی، دارای بیشترین مقدار روی در برگ و تیمار شاهد کمترین مقدار روی در برگ را نشان داد. همچنین تیمار ترکیب 1000 گرم نیتروژن و 5 گرم روی به ازاء هر درخت، بیشترین میزان ازت در برگ را نسبت به شاهد نشان داد. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از مقادیر متناسب کودهای حاوی نیتروژن و روی باعث افزایش عملکرد و افزایش مقدار عناصر نیتروژن و روی برگ های خرما می شود.