عبدالعلی حسامی

به منظور بررسی اثر تیمار حرارتی بر بقایا و ضایعات نخل خرما جهت بهبود بستر کشت برای گوجه فرنگی رقم پینوکیو در کشت های گلخانه ای، در سال 1332 آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 11 تیمار )بسترهای کشت مختلف( و سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس بوشهر صورت گرفت. پس از طی دوره های رشد رویشی و زایشی گیاه صفاتی نظیر طول ساقه، تعداد گل در خوشه، تعداد خوشه گلدهنده، تعداد میوه هر بوته، وزن میوه، تعداد برگ هر بوته، سطح برگ و سطح برگ کل بوته مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه آماری داده ها نشان داد که اثر تیمارهای مختلف در تمامی صفات ذکر شده در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. بررسی نتایج نشان داد که محیط کشت حاوی ترکیب ضایعات پوسیده نجوشانده نخل خرما خاک با نسبت 1:1 بیشترین اثر گذاری را بر روی صفاتی نظیر: طول ساقه ) 14 سانتی متر(، وزن 8 گرم(، قطر میوه ) 23 میلی متر(، باردهی هر بوته ) 334 گرم(، / میوه ) 1 تعداد خوشه گلدهنده ) 14 عدد(، تعداد برگ هر بوته ) 164 عدد(، سطح برگ 22 سانتی متر مربع( و سطح برگ کل بوته ) 1344 سانتی متر مربع( داشته ( و مناسب ترین بستر کشت بود و محیط کشت حاوی، ترکیب ضایعات نیمه پوسیده جوشانده شده کوکوپیت با نسبت 1:1 ، با کمترین اثر گذاری بر روی صفاتی نظیر: طول ساقه ) 5 سانتی متر(، تعداد برگ ) 24 عدد(، تعداد میوه 5 عدد(، باردهی هر بوته ) 15 گرم(، تعداد خوشه گلدهنده ) 1 عدد(، سطح ( برگ ) 12 سانتی متر مربع( و سطح برگ کل ) 344 سانتی متر مربع( نامناسب ترین محیط کشت برای استفاده در کشت گلخانه ا ی در بین محیط کشت های مورد نظر بود.