عبدالعلی حسامی

گلایول یکی از گل های بریده بسیار مهم به لحاظ تجاری بوده، که در گل آرایی به طور ویژه مورد استفاده قرار می گیرد. در این آزمایش، تاثیرات دو روش کاربرد مختلف (اسپری برگساره ای و خیساندن) و غلظت های مختلف جیبر لیک اسید، سالیسیلیک اسید، میوال و کریزاتسین روی ویژگی های زایشی و رویشی گلایول شاخه بریده مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد که تنظیم کننده های رشد گیاهی تاثیر معنی داری بر تعداد گلچه، سطح برگ و وزن و حجم پداژه های تولیدی داشتند. در این آزمایش، بهترین تیمار برای افزایش طول ساقه گل، تیمار اسپری برگساره ای جیبرلیک اسید در غلظت 50 میلی گرم در لیتر بود. نتایج نشان داد که غلظت های بالاتر جیبرلیک اسید نسبت به غلظت های پایین تر این هورمون به طور معنی-داری سطح برگ بوته ها را افزایش دادند. علاوه بر این، بیشترین قطر گلچه در تیمار 100 میلی گرم در لیتر میوال بصورت کاربرد گساره ای مشاهده شد. هم چنین بیشترین تعداد گلچه در گیاهان تیمار شده با غلظت های میانی میوال در هر دو روش کاربرد مشاهده گردید. در این پژوهش، پداژه های خیسانده شده با غلظت 25 میلی گرم در لیتر میوال به طور موثری وزن و حجم پداژه شان را افزایش دادند. به طور کلی، تنظیم کننده رشد میوال اثرات بهتری نسبت به دیگر تنظیم کننده های رشد به کار رفته در این تحقیق از خود نشان داد. از اینرو، به علت کارایی بالاتر تنظیم کننده رشد میوال، استفاده از آن به منظور افزایش رشد اندام های رویشی و هم چنین خصوصیات زایشی گل بریده گلایول توصیه می گردد.