عبدالعلی حسامی

زمینه: کنار هندی از جمله میوه های مهم مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است که پس از نخل و مرکبات به عنوان سومین محصول باغی استان بوشهر شناخته می شود. هدف: ضایعات پس از برداشت کنار هندی در ایران، به خصوص در استان بوشهر باعث می شود که میزان عرضه این محصول نسبت به سطح زیر کشت آن کم باشد.به این جهت در این پژوهش تلاش شد که با بررسی اثر تیمارهای پوترسین و برهم-کنش آن با پرتو uv-c بر عمر پس از برداشت میوه کنار، راهکاری علمی و کاربردی در رفع این مشکل و گسترش عمر تجاری این میوه ارائه شود. روش‏شناسی: این پژوهش در سال 1397 به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در آزمایشگاه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورها شامل اشعه uv-c با طول موج 254 نانومتر در چهار سطح (0، 15، 30 و 60 دقیقه)، پوترسین در چهار غلظت (0، 1، 2 و 3 میلی مولار) و زمان انبارداری در چهار سطح (10، 20، 30 و 40 روز) بود. شاخص های درصد کاهش وزن میوه، سفتی بافت میوه،مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، ویتامین ث، pH، کلروفیل a و bو میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز و پلی-گالاکتوروناز طی 40 روز انبارمانی با فواصل زمانی 10 روز اندازه گیری شد. بخش دوم تحقیق پس از پایان مرحله انبارداری و جهت کنترل بیماری قارچی ناشی از قارچ Alternaria sp.انجام شد، که شامل کشت قطعاتی از میوه آلوده بر محیط کشت سیب زمینی دکستروزآگار( PDA)، خالص سازی و تشخیص جنس قارچ جداسازی شده از اکثر میوه های آلوده بود. پس از تیمار میوه ها (مشابه قسمت اول)، به منظور اندازه گیری میزان جلوگیری از پیشرفت پوسیدگی قارچی توسط تیمارهای مذکور، مایه زنی میوه ها با قارچ صورت گرفت. صفت مورد اندازه گیری در این بخش شامل درصد کاهش وزن طبیعی، درصد کاهش وزن جداسازی میوه های آلوده و درصد آلودگی قارچی بود که با فواصل زمانی 10 روز اندازه گیری شد.. یافته‏ها: نتایج مربوط به صفات بررسی شده طی ذخیره سازی نشان داد، اثرات پوترسین، اشعه UV-C، زمان انبارداری و همچنین اثرات متقابل و سه گانه آن ها برای تمامی صفات اندازه گیری شده در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. نتیجه‏گیری: زمان های مختلف انبارداری و تیمارهای شیمیایی تأثیر معنی داری بر عمر انباری و کیفیت میوه و کنترل پوسیدگی قارچی پس از برداشت میوه داشتند. تیمارهای