عبدالعلی حسامی

در سالهای اخیر استفاده بیرویه از کودهای شیمیائی سبب اختالالتی در تولید گیاهان و ایجاد سمیت در خاک و شوری و شوره زمینهای کشاورزی شده اند؛ لذا توجه مجدد به کودهای آلی و کشاورزی پایدار و ارگانیک در تولید گیاهان بسیار مورد توجه قرار گرفته است. برهمین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر ترکیبات مختلف بسترهای کشت روی ویژگیهای مورفولوژیک نشاء گوجهفرنگی بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامالً تصادفی با پنج تکرار انجام شد. فاکتورها شامل دو رقم )پریمو و سیاچ( و 5 بستر کشت ) کوکوپیت، ضایعات پوسیده نخل به همراه کود مرغی با نسبت وزنی 1:1 ،ضایعات پوسیده نخل به همراه کود مرغی با نسبت 1:1 ، ضایعات پوسیده نخل به همراه کود گاوی با نسبت 1:1 و ضایعات پوسیده نخل به همراه کود گاوی با نسبت 1:1 )بود. پس از گذشت 64 روز، صفات طول نشاء، قطر نشاء، طول ریشه و تعداد برگ اندازهگیری شد. نتایج آزمایش نشان داد که بستر کشت ضایعات پوسیده نخل به همراه کودهای گاوی و مرغی موجب افزایش تمامی صفات مورد بررسی نسبت به تیمار شاهد )کوکوپیت( شد. همچنین بررسی نتایج نشان داد که با افزایش میزان کود دامی و مرغی به کمپوست نخل، صفات مورد بررسی نیز افزایش یافتند. عالرغم جوابگویی تمامی بسترهای استفاده شده نسبت به کوکوپیت، بستر ضایعات پوسیده نخل + کود گاوی با نسبت وزنی 1:1 در رقم پریمو به عنوان بهترین بستر کشت در این تحقیق معرفی میگردد.