عبدالمجید مصلح

زمینه و هدف: در محیط پیچیده و پویا و بسیار متغیر امروزی، شرکت ها نیازمند طراحی و اتخاذ استراتژی هایی جهت دستیابی به مزیت رقابتی پایدار هستند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر هویت شرکتی و یادگیری سازمانی بر مزیت رقابتی پایدار با تاکید بر نقش میانجی نوآوری استراتژیک در شرکت های تولید کننده مواد غذایی فعال در شهرک صنعتی بزرگ شیراز در سال 1395 انجام گرفت. تحقیق حاضر از نظر هدف، پژوهشی است. بدین سبب که برای اثبات فرضیه های تحقیق، از نظرسنجی با افراد درگیر مسئله (مدیران و کارکنان) استفاده شده است. روش‏شناسی: روش تحقیق، پیمایشی است. با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری طبقه ای دولایه، تعداد 216 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جمع آوری داده ها، با استفاده از پرسشنامه استاندارد انجام گرفت. برای پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ و برای روایی آن نیز از روایی محتوا و سازه استفاده شد که با تحلیل، نتایج آن نشانگر پایا و روا بودن پرسشنامه داشت. نتیجه‏گیری: نتایج پژوهش نشان داد که همه فرضیات موثر بوده اند. همچنین، با توجه به ضرایب مسیر بدست آمده، می توان گفت که سهم نوآوری استراتژیک در کاهش/افزایش مزیت رقابتی پایدار ، بیشتر از هویت شرکتی و یادگیری سازمانی بوده است. بعلاوه، نتایج پژوهش نشان داد که از میان شاخص های مربوط به دو متغیر اصلی، به ترتیب یادگیری سازمانی و سپس هویت شرکتی بیشترین تاثیر را بر کاهش/افزایش نوآوری استراتژیک دارند.