02 آذر 1403
دانشگاه خلیج فارس
English
علی محمد صنعتی
مرتبه علمی:
استادیار
نشانی:
پژوهشکده خلیج فارس - گروه محیط زیست
تحصیلات:
دکترای تخصصی / محیط زیست - آلودگی
تلفن:
07731222231
دانشکده:
پژوهشکده خلیج فارس
پست الکترونیکی:
sanati [at] pgu [dot] ac [dot] ir
صفحه نخست
تحصیلات
فعالیتهای پژوهشی
سوابق اجرایی
گالری تصاویر
مشخصات پژوهش
عنوان
شناسایی و اندازه گیری میکروپلاستیک ها در رسوبات و ماهی گل خورک(Periophthalmu waltoni) جنگل های مانگرو استان بوشهر
نوع پژوهش
پارسا
کلیدواژهها
محیط زیست دریایی، جنگلهای مانگرو، میکروپالستیک، ماهی گل خورک، رسوب
پژوهشگران
زینب مقصودیان (دانشجو)
،
علی محمد صنعتی (استاد راهنما)
،
بهمن رماوندی (استاد راهنما)
،
جورج سوریال (استاد مشاور)
،
احمد قاسمی (استاد مشاور)
چکیده
: امروزه پال ستیک به عنوان یک تهدید جدی برای محیطهای دریایی مح سوب می شود. میکروپال ستیکها، ذرات پال ستیکی کوچکتر از 5 میلیمتر میبا شند. پال ستیکهایی که در اندازهی میکرو سکوپی تولید میشوند را میکروپال ستیک اولیه و پالستتتیکهایی که طی تجزیهی پالستتتیکهای بزرگتر در محیطهای دریایی و خشتتکی حاصتتل میشتتوند را میکروپالستیک ثانویه میگویند. جنگلهای مانگرو استان بوشهر جزو مناطق حساس اکولوژیک محسوب میشوند، که با تهدیدات بسیار باالیی مانند ورود آالیندههای صنعتی و فاضالبهای شهری روبرو میباشند. هدف: هدف از این م طال عه، شتتت ناستتتایی و ا ندازهگیری میکروپالستتتت یک ها در رستتتو بات و ماهی گلخورک (waltoni Periophthalmus (موجود در جنگلهای مانگرو استان بوشهر است. روش شناسی: از پنج جنگل مانگرو موجود در استان بوشهر نمونههای رسوب و گلخورک جمع آوری شد. در هر جنگل مانگرو از شش نقطهی مختلف رسوب برداشته شد، رسوبات جمع آوری شده در سه نقطهی باال، میان و پایین جزر و مدی قرار داشتند. برای جداسازی میکروپالستیک از رسوبات براساس چگالی از NaCl استهاده شد. همچنین برای بررسی وجود میکروپالستیک در گلخورک از هر منطقه، حداقل 3 گلخورک صید شد. یافتهها: در مجموع 2657 عدد ذره پالستتیکی در ستایزها، رن ها، شتکلها و جنسهای مختلف از رستوبات و 15 عدد میکروپالستیک از گلخورک شناسایی و جداسازی شد. بیشترین فراوانی ذرات پالستیک جداسازی شده از رسوبات و گل خورک، مربوط به جنگل مانگرو بیدخون ) شهری( و کمترین فراوانی ذرات پال ستیکی موجود در ر سوبات متعلق به جنگل مانگرو بردخون بود، در حالی که در بافت و حهره ی شتکمی گل خورک موجود در این منطقه هیم میکروپالستتیکی یافت نشد. برای شناسایی نوع پلیمرها از طیف سنجهای مادون قرمز تبدیل فوریه IR-FT و رامان استهاده شد. فراوانترین نوع پلیمر ذرات پالستیکی جداسازی شده مربوط به پلی استایرن، پلی پروپیلن، پلی اتیلن ترفتاالت بود. نتیجهگیری: نتایج نشتتان داد جنگل مانگرو بیدخون )شتتهری و صتتنعتی( به دلیل اینکه در معرض ورود فاضتتالبهای شهری و صنعتی قرار دارند، دارای بی شترین آلودگی ا ست. جنگل مانگرو بردخون به دلیل اینکه تحت حهاظت میبا شد و کمتر در معرض فعالیتهای انسانی قرار دارد دارای کمترین آلودگی میباشد.