۲۷ اسفند ۱۴۰۳
امين اوجي فرد

امین اوجی فرد

مرتبه علمی: دانشیار
نشانی: دانشکده علوم و فناوری نانو و زیستی - گروه علوم شیلاتی
تحصیلات: دکترای تخصصی / شیلات
تلفن: ۰۹۱۷۳۷۷۵۸۸۹
دانشکده: دانشکده علوم و فناوری نانو و زیستی

مشخصات پژوهش

عنوان
اثرات دوره های گرسنگی کوتاه مدت و غذادهی مجدد بر روی روند آنزیم های گوارشی و آنتی اکسیدانی بچه ماهی سی باس آسیایی (Latescalcarifer)
نوع پژوهش پارسا
کلیدواژه‌ها
گرسنگی کوتاه مدت، غذادهی مجدد، آنزیم های گوارشی، آنزیم های آنتی اکسیدانی، سی باس آسیایی،Lates calcarifer.
پژوهشگران حمزه سالاروند (دانشجو) ، امین اوجی فرد (استاد راهنما) ، وحید مرشدی (استاد مشاور) ، احمد قاسمی (استاد مشاور)

چکیده

این مطالعه به بررسی اثرات دوره های گرسنگی کوتاه مدت و غذادهی مجدد بر فعالیت آنزیم های گوارشی و آنتی اکسیدانی در بچه ماهی سی باس آسیایی (Lates calcarifer) پرداخته است. گرسنگی کوتاه مدت می تواند تغییرات فیزیولوژیکی قابل توجهی در ماهی ها ایجاد کند که بر هضم، جذب مواد مغذی و سیستم ایمنی تأثیر می گذارد. در این تحقیق، تعداد 150 قطعه بچه ماهی سی باس به صورت کاملاً تصادفی در 6 تانک فایبرگلاس تقسیم شدند و شامل 1 تیمار و 1 گروه شاهد که هر کدام 3 تکرار است. گروه شاهد در تمام مدت آزمایش 2 بار در روز تا حد سیری تغذیه می شود و گروه تیمار 8 روز گرسنگی و 32روز غذادهی شدند. داده های حاصل از آزمایش های مختلف با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 22 پردازش شدند. همه داده ها به صورت میانگین از 3 تکرار به همراه میزان خطای استاندارد توسط آزمون Shapiro-Wilk و همگنی واریانس ها توسط آزمون Leven، از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه جهت بررسی اختلاف بین تیمار ها در سطح 5 درصد استفاده شد. جهت مقایسه میانگین ها از آزمون چند دامنه ای توکی استفاده گردید. نتایج نشان داد که گرسنگی کوتاه مدت باعث کاهش فعالیت آنزیم های گوارشی مانند آمیلاز، پروتئاز و لیپاز شد، اما پس از غذادهی مجدد، این آنزیم ها به تدریج به سطح طبیعی بازگشتند. همچنین، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی مانند سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و کاتالاز (CAT) در دوره گرسنگی افزایش یافت، که نشان دهنده پاسخ استرس اکسیداتیو در ماهی ها بود، اما پس از غذادهی مجدد، این آنزیم ها به سطح متعادل تری رسیدند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که بچه ماهی سی باس آسیایی قادر به تنظیم فعالیت آنزیمی خود در پاسخ به تغییرات تغذیه ای است، اما مدت زمان گرسنگی و شرایط غذادهی مجدد نقش مهمی در بهبود سریع تر عملکرد گوارشی و کاهش استرس اکسیداتیو دارد. این یافته ها می توانند در بهینه سازی برنامه های تغذیه ای در آبزی پروری مورد استفاده قرار گیرند.