علی پاکیزه

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی میزان تناسب استعداد شغلی و رشته تحصیلی در بین دانشجویان و رابطه این تناسب یا عدم تناسب با انگیزه تحصیلی و عاطفه مثبت و منفی می باشد. روش شناسی: جامعه آماری این تحقیق کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه خلیج فارس بوشهر می باشد و به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی و بر اساس جدول مورگان نمونه ای 400 نفری از مجموع حدود 4000 هزار دانشجو مقطع کارشناسی مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق از پرسشنامه مایرز و بریگز جهت سنجش استعداد شغلی با توجه به شخصیت دانشجوها، از پرسشنامه هارتر جهت سنجش انگیزه تحصیلی و از پرسشنامه پاناس جهت سنجش عاطفه مثبت و منفی بهره برده شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون ال اس دی استفاده گردید. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد 36 درصد دانشجویان در دسته تناسب و 64 درصد در دسته عدم تناسب رشته تحصیلی با استعداد شغلی قرار دارند، مقایسه عاطفه مثبت و منفی و انگیزه تحصیلی در دو گروه بیانگر تفاوت معنادار در عاطفه مثبت و انگیزه درونی و بیرونی بین این دانشجویان بود. گروه تناسب استعداد شغلی و رشته تحصیلی از عاطفه مثبت و انگیزه تحصیلی بالاتری نسبت به گروه عدم تناسب برخوردار بودند. نتیجه گیری: از یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که سیستم آموزشی ما در زمینه شناسایی و هدایت استعداد دانش آموزان و دانشجویان چندان موفق عمل نکرده است و این موضوع تاثیرات قابل توجه ای در انگیزه تحصیلی و عاطفه مثبت و منفی دارد؛ لذا لازم است نظام آموزش و پرورش در زمینه استعدادیابی اهتمام ویژه ای بورزد و در این مسیر نهاد خانواده و نهاد های مربوط به اشتغال زایی نیز به عنوان ذی نفعان همراه بشوند.