علی پاکیزه

پژوهش حاضر با هدف تعیین اصلاح سوگیری شناختی نسبت به نشانه های سیگار بر تصمیم گیری مخاطره آمیز و کنترل مهاری در افراد سیگاری اجرا شد. تحقیق حاضر به شیوه نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری پژوهش شامل کارمندان سیگاری شاغل در ادارات دولتی شهر بوشهر در سال 1399 بودند. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از کارمندان مذکور بودند که با استفاده از روش گمارش تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش در برنامه 8 جلسه هفتگی اصلاح سوگیری شناختی نسبت به نشانه های سیگارکشیدن شرکت کردند. داده ها به وسیله تکلیف خطرپذیری بادکنکی، پرسشنامه کنترل مهاری و نرم افزار تکلیف کاوش نقطه، در دو مرحله قبل و بعد از مداخله، جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که مداخله معطوف به اصلاح سوگیری شناختی نسبت به نشانه های سیگار باعث کاهش معنا دار تصمیمات مخاطره آمیز و افزایش کنترل مهاری (01/0p<) در گروه آزمایش، در مقایسه با گروه کنترل گردید. با توجه به نقش مؤثر مداخله اصلاح سوگیری شناختی بر کاهش تصمیم گیری مخاطره آمیز و همچنین افزایش کنترل مهاری می توان از آن در کاهش مشکلات شناختی و هیجانی افراد سیگاری بهره برد.