عبدالصالح زر

مقدمه: اعتیاد امری قابل پیشگیری و قابل درمان است، لذا با شناخت سرمایه­های روان­شناختی می­توان از گرایش افراد به اعتیاد پیش­گیری کرد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر فعالیت ورزشی فریزبی بر عقاید وسوسه­انگیز، سلامت­ عمومی و خودکارآمدی در گروه معتادان مرد تحت درمان انجام شد. مواد و روش ­ها: در این تحقیق شبه ­تجربی، 70 نفر از معتادین مرد تحت درمان دهکده سلامی شیراز در سال 1397 بر اساس جدول مورگان و به صورت هدفمند و در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در ابتداء همه آزمودنی­ها سه پرسش­نامه عقاید وسوسه­انگیز، سلامت عمومی و خودکارآمدی را تکمیل کردند. سپس تمامی آزمودنی­ها در برنامه مشابه تمرینی هشت هفته­ای، 180 کوشش فریزبی که به ­صورت 5 بلاک 6 تایی (3 ست در هر روز) انجام می­گرفت، شرکت کردند. در پایان از آن­ها خواسته شد دوباره سه پرسش­نامه مذکور را تکمیل نمایند. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون t زوجی استفاده شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که فعالیت­ ورزشی فریزبی بر وسوسه، سلامت­ عمومی و خودکارآمدی در گروه معتادان مرد تأثیر داشت به طوری که باعث کاهش معنی­دار عقاید وسوسه­انگیز (039/0=p) و افزایش معنی­دار سلامت ­عمومی (049/0=p) و خودکارآمدی (048/0=p) شد. نتیجه­­گیری: بر اساس یافته­های تحقیق می­توان گفت که فعالیت ­ورزشی فریزبی عامل اثرگذاری بر عوامل روان­شناختی یاد­ شده در گروه معتادان مرد می­باشد. لذا توصیه می­شود جهت کمک به پیشرفت ترک مواد و همچنین جلوگیری از بازگشت فرد به سوء مصرف مواد در این گروه، این نوع از فعالیت ­ورزشی تجویز شود.