01 آذر 1403
عبدالصالح زر

عبدالصالح زر

مرتبه علمی: دانشیار
نشانی: دانشکده ادبیات و علوم انسانی - گروه علوم ورزشی
تحصیلات: دکترای تخصصی / فیزیولوژی ورزش
تلفن: 09387228086
دانشکده: دانشکده ادبیات و علوم انسانی

مشخصات پژوهش

عنوان
تاثیر هست هفته تمرین مقاومتی به همراه مکمل یاری اسپیرولینا پلاتنایسیس بر مسیر سیگنالی rag/rhem/mtor/s6k در بافت کلیه رت های نر
نوع پژوهش پارسا
کلیدواژه‌ها
تتمرین مقاومتی- اسپیرولینا - rag/rhem/mtor/s6k -کلیه- رت های نر
پژوهشگران حسین عیدی زاده (دانشجو) ، سید محسن آوندی (استاد راهنما) ، عبدالصالح زر (استاد مشاور)

چکیده

تمرینات مقاومتی و مصرف مکمل های پروتئینی باعث افزایش سنتز پروتئین و درنتیجه رشد و هایپرتروفی می شود. یکی از مسیرهای هایپرتروفی مسیر سیگنالی mTORc1 است که براثر تمرینات مقاومتی فعال می شود. فعال شدن mTORc1 در کلیه می تواند باعث ایجاد بیماری های کلیوی و پیشرفت بیماری گردد. ازاین رو هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف مکمل اسپیرولینا به مدت 8 هفته و تأثیر آن بر مسیر سیگنالی mTORc1/S6K/RAGs/Rheb در کلیه رت های نر می باشد. تحقیق حاضر در قالب طرح تجربی و جامعه آماری این پژوهش را رت های نر نژاد اسپراگ داولی تشکیل دادند. تعداد 32 سر رت نر جوان با 3 ماه سن و میانگین وزن 20±150 گرم به طور تصادفی تهیه و در مدت زمان پژوهش، هر رت در یک قفس مجزا از جنس پلی کربنات شفاف و در محیطی با دمای 2±22 درجه سانتی گراد، رطوبت 4±55 درصد و چرخه روشنایی- تاریکی 12:12 ساعت نگهداری گردید. رت ها پس از مرحله آشنایی به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل، تمرین مقاومتی، مکمل اسپیرولینا و تمرین- مکمل تقسیم شدند.mg/kg/day300 اسپیرولینا به آب گروه های مکمل و تمرین - مکمل اضافه شد و تا پایان هفته هشتم ادامه داشت. پروتکل تمرین مقاومتی شامل هشت هفته بالا رفتن از نردبان به ارتفاع یک متر بود. 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین رت ها تشریح و بافت جداشده در دمای 70- نگهداری شد سپس میزان بیان متغیرهای وابسته مطالعه با استفاده از روش REAL TIME-PCR اندازه گیری گردید. از آزمون تحلیل واریانس دوراهه برای تجزیه وتحلیل داده ها در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. در فاکتور mTORc1 نتایج تغییر معناداری بین گروه های مکمل اسپیرولینا و کنترل نشان داد (p=0/01) اما در گروه های تمرین مقاومتی و تمرین - مکمل تغییرات معنادار نبود. در فاکتور Rheb تغییرات در هیچ کدام از گروه ها نسبت به گروه کنترل معنادار نبوده است. در فاکتور RAGs تغییرات در گروه مکمل اسپیرولینا (p=0/00) تمرین مقاومتی (p=0/047) و تعامل تمرین و مکمل (p=0/0025) در هر سه گروه معنی دار بوده است. در فاکتور S6K تغییرات در گروه مکمل اسپیرولینا (P=0/01) معنی دار بوده اما در دو گروه دیگر تغییرات معنادار نشده است. نتیجه گیری: استفاده از مکمل یاری اسپیرولینا احتمالاً به تنهایی می تواند باعث فعال شدن مسیر سیگنالی mTORc1 در کلیه شود که این امر می تواند باعث ایجاد