احسان حیدرزاده

به موازات رشد شهرها شاهد سلطه محیط مصنوع بر محیط طبیعی هستیم که این مساله ساکنین شهرها را با فشارهای روحی و روانی روبرو کرده است. اگرچه اغلب شهرها در ایران از بطن روستایی شکل یافته اند اما رشد سریع آنها در کنار غفلت از برنامه ریزی و آینده نگری، موجب شده است که اثری از پیشینه روستایی و باغات آنها باقی نماند. در این میان، برخی از شهرهای کشور بویژه شهرهای کوچک و متوسط وجود دارند که هنوز ساختارهای طبیعی همچون باغات را در دل خود حفظ کرده اند و به باغشهر شهرت یافته اند. چشم انداز طبیعی، سرسبزی و آرامشی که باغشهرها به ساکنین و گردشگران عرضه می-دارند ضرورت حفظ باغات آنها را دوچندان کرده است. با این حال، عوامل متنوعی به ویژه در سال های اخیر سبب شده اند باغات شهری در معرض خطر نابودی قرار گیرند. از همین رو، پژوهش حاضر تلاش نموده است با بهره گیری از روش تحلیلی سوات به برنامه ریزی راهبردی برای حفاظت از باغات شهر خوانسار در استان اصفهان بپردازد. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعات اسنادی و پیمایش میدانی است. لذا پس از بررسی مبانی نظری موضوع، اقدام به شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای موثر بر حفظ باغات شهر در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، کالبدی، زیست محیطی، مدیریتی و کشاورزی شده است. یافته ها نشان می دهد نقاط ضعف و تهدیدات اصلی در حفاظت باغات شهر خوانسار در عوامل اقتصادی و مدیریتی نهفته است. از همین رو، در پایان بر مبنای این عوامل، راهبردهای عملیاتی پیشنهاد شده اند