احسان حیدرزاده

خیابانهای شهری به مثابه گسترده ترین فضاهای شهری از دیرباز جزو پرکاربردترین نوع فضاها بوده اند. با این وجود، در یک قرن اخیر و به دنبال تغییراتی که در نظام شهری رخ داده است، با چالشهای جدیدی مواجه شده اند که از آن جمله میتوان به سیطره خودروها و افزایش آلودگی هوا و صوت اشاره کرد. این مسائل سبب شده است عابران پیاده به طور عام و گروههای آسیب پذیر به طور خاص از خیابانها طرد شوند. از همین رو، پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی تفسیری و مبتنی بر مطالعات اسنادی و پیمایش میدانی به ارزیابی همه شمولی در بلوار نوبهار شهر کرمانشاه پرداخته است. در این راستا، بررسی رضایت مراجعه کنندگان به بلوار نوبهار نسبت به مولفه های مختلف محیطی شامل کاربری، حمل و نقل، زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و تسهیلات و تأسیسات صورت پذیرفته است. یافته های پژوهش نشان میدهد فضای بلوار نوبهار برای مردان نسبت به زنان و همچنین برای نوجوانان و جوانان نسبت به سایر گروههای سنی مطلوبیت بیشتری دارد. همچنین جذابیت بلوار نوبهار برای گروههای 2 تا چندنفره نوجوانان و جوانان پسر نسبت به سایر انواع مراجعات بالاتر است. در مقابل، بلوار نوبهار برای گروههای کمتوان و ناتوان سنی و جسمی همچون کودکان، افراد کهنسال و افراد دارای معلولیت، نتوانسته رضایت کافی را حاصل کند. همچنین نتایج تفصیلی تر نشان می دهد متغیرهای مرتبط با حمل و نقل بیشترین تأثیر منفی را بر سطح رضایت مراجعه کنندگان داشته است که در نتیجه، راهبردهای پژوهش بر مبنای آنها پیشنهاد شده است.