ابراهیم رجب پور

امروزه، زندگی بشر به طور فزآینده ای شبیه به بازی ها شده است؛ نه تنها به این دلیل که بازی ها به ‏بخشی گسترده ای از زندگی انسان تبدیل شده اند؛ بلکه فعالیت ها، سیستم ها و خدمات نیز به طور ‏فزآینده ای بازی گونه شده اند. بنابراین، چالش کلیدی سازمان ها در عصر دیجیتال کنونی استفاده از ‏سیستم های بازی گونه جهت ارتقاء انگیزه و مهارت کاربران می باشد. هدف این پژوهش، تحلیل و ‏ارزیابی سیستم های مدیریت یادگیری از منظر قابلیت های بازی وارسازی است. این تحقیق، به لحاظ ‏هدف، در زمره تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش، در قالب تحقیقات کیفی- کمی است. در گام ‏نخست، با مطالعه پیشینه نظری و تجربی و همچنین نظرخواهی از خبرگان، تعداد 7 قابلیت ‏بازی وارسازی شناسایی گردید که جهت ارزیابی و رتبه بندی تعداد 4 سامانه آموزش مجازی ‏بازی وارسازی مورد استفاده قرار گرفتند. جامعه آماری پژوهش را اعضای هیأت علمی دانشگاه ‏خلیج فارس تشکیل دادند. تعداد 10 نفر از اعضای هیأت علمی به عنوان اعضای نمونه با روش ‏نمونه گیری هدفمند قضاوتی انتخاب شدند که از دانش تجربی و تئوریک مناسب در زمینه ی ‏بکارگیری و استفاده از سامانه های مورد بررسی برخوردار بودند. ابزار جمع آوری داده ها، ‏پرسشنامه محقق ساخته است که روایی آن با روش تحلیل محتوای صوری و پایایی آن نیز با ‏روش ضریب کندال با مقدار 83/0 تأیید گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های تلفیقی ‏کریتیک – کوپراس استفاده شده است.‏‎ ‎نتایج نشان می دهد؛ از بین سیستم های مدیریت یادگیری ‏مورد بررسی؛ سیستم ایس پرینگ بالاترین امتیاز را بدست آورده است.‏