ابراهیم رجب پور

زمینه: با توجه به نقش دانشگاه در پیشرفت جامعه و تربیت نیروی انسانی کارآمد و خلاق، مدیران دانشگاه باید توجه ‏ویژه ای به اعضای هیأت علمی داشته باشند و ضمن مهیا ساختن زیرساخت مناسب؛ باید آنان را تشویق به ارتباط با ‏صنعت و ارائه ایده های جدید برای توسعه جامعه نمایند. ‏ هدف: در این پژوهش قصد داریم رفتارهای سازمانی اعضای هیأت علمی دانشگاه خلیج فارس را مورد بررسی و مطالعه ‏قرار دهیم. بررسی های‎ ‎صورت‎ ‎گرفته‎ ‎مشخص‎ ‎شد‎ ‎که‎ ‎هنوز‎ ‎هم‎ ‎خلاء‎ ‎نظری‎ ‎و‎ ‎تجربی‎ ‎در‎ ‎مورد‎ ‎ارتباط‎ ‎بین رهبری ‏تحول گرا، آوای سازمانی و کارآفرینی استراتژیک‎ ‎وجود‎ ‎دارد.‏‎ ‎به‎ ‎علاوه؛‎ ‎مشابه‎ ‎این‎ ‎پژوهش‎ ‎در دانشگاه های ایران‎ ‎انجام‎ ‎نشده‎ ‎است. پژوهش حاضر به دنبال این سؤال است که آیا رهبری تحول گرا بر آوای سازمانی و کارآفرینی استراتژیک ‏اعضای هیأت علمی دانشگاه‎ ‎خلیج فارس اثر معناداری دارد؟ ‏ روش شناسی: پارادایم این پژوهش اثبات گرایانه است. این پژوهش از حیث جهت گیری، یک پژوهش کاربردی ‏می باشد. رویکرد این پژوهش قیاسی و به لحاظ روش شناسی کمی است. پژوهش‎ ‎حاضر‎ ‎به‎ ‎لحاظ‎ ‎روش‎ ‎و‎ ‎استراتژی،‎ ‎یک‎ ‎پژوهش‎ ‎توصیفی‎ ‎‏–‏‎ ‎پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاه خلیج فارس ‏بوشهر در سال 1399 تشکیل خواهند داد. با توجه به در دسترس بودن لیست اعضای هیأت علمی دانشگاه خلیج فارس ‏بوشهر، روش نمونه گیری به صورت خوشه ای و نمونه در دسترس انجام گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ‏استفاده شده است. داده های 170 پرسشنامه مورد تحلیل قرار گرفت. این پژوهش مبتنی بر مدل سازی معادلات ‏ساختاری بوده و برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از پرسشنامه ها از نرم افزار آماری ‏‎ SPSS ‎و ‏SMART ‎PLS‏3 استفاده شده است.‏ یافته ها و نتیجه گیری: نتایج‎ ‎حاصل‎ ‎از‎ ‎تجزیه‎ ‎و‎ ‎تحلیل‎ ‎فرضیه های‎ ‎تحقیق‎ ‎نشان‎ ‎دهنده تأثیر‎ ‎مثبت‎ ‎و‎ ‎معنادار تمامی ‏ابعاد رهبری تحول گرا بر آوای سازمانی و کارآفرینی استراتژیک می باشد. سایر نتایج‎ ‎حاصل‎ ‎از‎ ‎تجزیه‎ ‎و‎ ‎تحلیل‎ ‎فرضیه ها‎ ‎تحقیق‎ ‎نشان‎ ‎دهنده تأثیر‎ ‎مثبت‎ ‎و‎ ‎معنادار بعد آوای نوع دوستانه بر کارآفرینی استراتژیک و نیز عدم تأثیر‎ ‎آوای تدافعی ‏و آوای مطیع بر کارآفرینی استراتژیک بوده است. این پژوهش شناخت مناسبی از زوایا و ابعاد و نح