ابراهیم رجب پور

زمینه: سازمان ها در محیط متغیر و پیچیده امروزی، نیاز مبرمی به چابکی استراتژیک دارند همچنین، نوآوری سازمانی به عنوان راه حلی مهم در بهبود چابکی استراتژیک می باشد تا سازمان ها بتوانند با این محیط سازگار شوند و به تغییرات پاسخ دهند. لذا، با توجه به اینکه انعطاف پذیری منابع انسانی و فرهنگ سازمانی به عنوان محرک های کارکنان برای فعالیت های نوآورانه در سازمان قلمداد می شوند، این پژوهش به بررسی تأثیر انعطاف پذیری منابع انسانی و فرهنگ سازمانی بر چابکی استراتژیک با نقش میانجی نوآوری سازمانی می پردازد. هدف: این پژوهش قصد دارد ارتباط میان انعطاف پذیری منابع انسانی و فرهنگ سازمانی را با میانجی گری نوآوری سازمانی بر چابکی استراتژیک بسنجد و بر این اساس یک چارچوب مفهومی ارائه دهد. روش‏شناسی: این پژوهش، که پژوهشی کمی و توصیفی است، ازنظر جهت گیری کاربردی و از نظر رویکردی قیاسی است. به علاوه استراتژی این پژوهش را می توان پیمایشی دانست که در آن داده ها از طریق نمونه گیری و جامعه آماری و با ابزار پرسشنامه گردآوری شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شعب بانک های خصوصی و دولتی شهر بوشهر می باشد؛ که با توجه به محدود بودن جامعه آماری، برای محاسبه حجم نمونه از فرمول کوکران در سطح خطای 5 درصد استفاده شده است. روش نمونه گیری این پژوهش« نمونه گیری در دسترس» است و تعداد نمونه 64 شعبه بانکی است. برای تجزیه و تحلیل آماری؛ از نرم افزارهای SPSS و PLS استفاده شده است. یافته‏ها: نتایج بررسی تأثیر انعطاف پذیری منابع انسانی و فرهنگ سازمانی بر چابکی استراتژیک با نقش میانجی نوآوری سازمانی در شعب بانک های خصوصی و دولتی شهر بوشهر بدین صورت است که تأثیر انعطاف پذیری منابع انسانی بر نوآوری سازمانی؛ تأثیر فرهنگ سازمانی بر نوآوری سازمانی؛ تأثیر انعطاف پذیری منابع انسانی بر چابکی استراتژیک؛ تأثیر فرهنگ سازمانی بر چابکی استراتژیک مورد تأیید قرار گرفت. در صورتی که تأثیر نوآوری سازمانی بر چابکی استراتژیک؛ نقش میانجی نوآوری سازمانی میان رابطه انعطاف پذیری منابع انسانی و چابکی استراتژیک؛ نقش میانجی نوآوری سازمانی میان رابطه فرهنگ سازمانی و چابکی استراتژیک مورد تأیید قرار نگرفت. نتیجه‏گیری: بر اساس نتایج این پژوهش می توان گفت انعطاف پذیری منابع انسانی و فرهنگ سازمانی نقش مهم در نوآوری سازمانی دارد و استفاده از منابع انسان