ابراهیم رجب پور

زمینه: در سال های اخیر نقش و اهمیت مسئولیت اجتماعی در موفقیت سازمان ها، توجه مدیران را به خود جلب کرده است. در اثر فشار ذینفعان برای توجه بیشتر به مسئولیت اجتماعی در بنگاه ها، از مدیران خواسته می شود که برنامه های اجتماعی بیشتری را تهیه نمایند. چرا؛ که این برنامه ها باعث بهبود عملکرد سازمان در جامعه می شود و تلاش برای برقراری مسئولیت اجتماعی به افراد، سازمان ها و دولت کمک می کند تأثیر مثبتی بر پیشرفت کار و جامعه داشته باشد. هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مسئولیت اجتماعی شرکت بر نوآوری محصول با تأکید بر نقش میانجی برندکارفرما در شرکت های تولیدی متوسط و بزرگ شهر بوشهر است. روش شناسی: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، روش توصیفی-پیمایشی می-باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را شرکت های تولیدی متوسط و بزرگ شهر بوشهر (100شرکت) تشکیل داده اند که با روش نمونه گیری در دسترس، 80 شرکت به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای بررسی پایایی ابزار پژوهش، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده که برای کل پرسشنامه برابر 94 درصد است. جهت سنجش روایی ابزارگردآوری داده های پژوهش، از روایی محتوایی و برای آزمون فرضیه های پژوهش، از نرم افزار اس پی اس اس و اسمارت پی. ال. اس استفاده شده است. نتیجه گیری: نتایج معادلات ساختاری نشان داد که؛ مسئولیت اجتماعی بر نوآوری محصول تأثیرمثبت و معناداری دارد و همچنین؛ مسئولیت اجتماعی بر برندکارفرما تأثیر مثبت و معناداری دارد، اما برندکارفرما بر نوآوری محصول تأثیر مثبت و معناداری ندارد و همچنین در رابطه بین مسئولیت اجتماعی شرکت و نوآوری محصول با میانجی گری برندکارفرما ارتباط مثبت و معناداری وجود ندارد. با توجه به تأثیر مثبت و معناداری که مسئولیت اجتماعی بر نوآوری محصول و برندکارفرما دارد؛ بدین ترتیب شرکت های متوسط و بزرگ شهر بوشهر باید موضوع مسئولیت اجتماعی را سرلوحه کار خود قرار دهند؛ زیرا که عامل اساسی برای بقای سازمان است و از آنجایی که امروزه شرکت های بزرگ به طور قابل توجهی در اقدامات مسئولیت اجتماعی خود سرمایه گذاری می کنند؛ این تمایل به سرمایه گذاری نشان می هد که این یک هزینه یا محدودیت نیست، بلکه منبعی برای کسب مزیت رقابتی است.