ابراهیم رجب پور

امروزه تمرکز و رقابت اصلی شرکت ها در جذب نیروی انسانی کارآمد و شایسته است. در عصر جهانی شدن و پیشرفت سریع فناوری، سرمایه انسانی به عنوان مهمترین سرمایه سازمان ها قلمداد میشود. جدیدترین رویکرد در حوزه مدیریت منابع انسانی، مبحث پایداری است که با عنوان مدیریت منابع انسانی پایدار شناخته میشود. این مفهوم به دنبال توسعه نبروی انسانی در هر سه حوزه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است و سازمان تلاش میکند از این طریق مزیت رقابتی پایدار کسب نماید. از طرفی دیگر، با افزایش روزافزون تعداد سازمان ها و در نتیجه افزایش نگرانی های زیست محیطی، جامعه جهانی وارد عرصه جدیدی شده است. سازمان ها درصدد توسعه برنامه های دوستدار محیطزیست از قبیل؛ نوآوری سبز و فناوری سبز هستند. با توجه به اهمیت مدیریت منابع انسانی پایدار در سازمان ها و نقش غیرقابل انکار فناوری و نوآوری سبز؛ هدف پژوهش بررسی ارتباط بین مدیریت منابع انسانی پایدار با فناوری و نوآوری سبز میباشد. روش پژوهش حاضر از نوع کیفی و بررسی متون کتابخانه ای است. نتایج پژوهش حاضر با استفاده از مرور مبانی نظری پژوهش، نشان دهنده این است که مدیریت منابع انسانی پایدار روی فناوری سبز و نوآوری سبز تاثیر مثبت و معناداری دارد. از اینرو، به مدیران سازمان پیشنهاد میشود که به مبحث مدیریت منابع انسانی پایدار توجه ویژه ای مبذول دارند.